посыла́ть несов. пасыла́ць;

посыла́ть за ке́м-, че́м-л. пасыла́ць па каго́-, што-не́будзь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасыла́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да пасылаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сла́ць

‘пасылаць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шлю́ шлё́м
2-я ас. шле́ш шляце́
3-я ас. шле́ шлю́ць
Прошлы час
м. сла́ў сла́лі
ж. сла́ла
н. сла́ла
Загадны лад
2-я ас. шлі́ шлі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час шлючы́

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ниспосыла́ть несов., книжн., уст. пасыла́ць; (даровать) дарава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасыла́цца несов., страд. посыла́ться; усыла́ться; отсыла́ться; см. пасыла́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папу́дрыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Пакрыць, пасылаць пудрай. Папудрыць шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., што і каму.

1. Паслаць (пасылаць) на які-н. адрас.

А. ліст брату.

2. перан. Накіраваць (накіроўваць).

Заўвагі адрасаваны рэдактару.

|| прым. адрасава́льны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папе́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Пасылаць перцам, пакласці ў што‑н. перцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасыла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пасылаць — паслаць ​1 (у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасыла́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да пасылаць (гл. паслаць ​1 у 1–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)