паса́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
паса́да |
паса́ды |
| Р. |
паса́ды |
паса́д |
| Д. |
паса́дзе |
паса́дам |
| В. |
паса́ду |
паса́ды |
| Т. |
паса́дай паса́даю |
паса́дамі |
| М. |
паса́дзе |
паса́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ардына́рны, -ая, -ае.
1. Які нічым асаблівым не вызначаецца, звычайны (кніжн.).
2. У назвах вучоных пасад: штатны; проціл. экстраардынарны (уст.).
А. прафесар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
экс-..., прыстаўка.
Утварае назоўнікі са знач. былы, які быў раней (у абазначэнні званняў, пасад), напр.: экс-міністр, экс-прэзідэнт, экс-рэкардсмен, экс-чэмпіён.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Се́ргиев Поса́д г. Се́ргіеў Паса́д, род. Се́ргіева Паса́да м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́барнасць, ‑і. ж.
Замяшчэнне пасад шляхам выбараў. Выбарнасць органаў кіравання і кантролю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
статс-сакрата́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
У некаторых краінах: адна з найвышэйшых дзяржаўных пасад, а таксама асоба, якая займае гэту пасаду.
|| прым. статс-сакрата́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сімані́я, ‑і, ж.
Гіст. Продаж і купля царкоўных пасад, распаўсюджаныя ў сярэднія вякі ў Заходняй Еўропе. // Пра несумленнае набыццё царкоўнай пасады.
[Ад імя біблейскага вешчуна Сімона.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наменклату́ра, -ы, ж.
1. Пералік або сукупнасць назваў тэрмінаў, што ўжываюцца ў якой-н. спецыяльнасці.
Геаграфічная н.
Н. лекавых сродкаў.
2. зб. Наменклатурныя работнікі, а таксама спісы адпаведных пасад (разм.).
|| прым. наменклату́рны, -ая, -ае.
Н. работнік.
Наменклатурныя кадры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазвальня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго.
Звольніць усіх, многіх. З’езд быў накрыты паліцыяй. Удзельнікаў з’езда пазвальнялі з настаўніцкіх пасад і аддалі пад суд. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскла́д, -у, М -дзе, м.
1. гл. раскласці¹.
2. Графік, у якім указваецца час, месца, паслядоўнасць правядзення чаго-н.
Р. на тыдзень.
Вывесіць р. заняткаў.
○
Штатны расклад — дакумент, які вызначае склад работнікаў якой-н. установы, прадпрыемства з указаннем іх пасад і акладаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)