вы́спеліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць;
Даць магчымасць паспець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́спеліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць;
Даць магчымасць паспець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даспялі́ць, ‑спялю, ‑спеліш, ‑спаліць;
Даць магчымасць даспець, зрабіць спелым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памідо́р, ‑а,
1. Аднагадовая агародная расліна сямейства паслёнавых з чырвонымі або жоўтымі пладамі, прыдатнымі да яды.
2. Плод гэтай расліны.
[Ад іт. pomi d'oro — залатыя яблыкі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напе́рчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Пасыпаць перцам, пакласці многа перцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ранняспе́лы, ‑ая, ‑ае.
Які рана дае спелыя плады; які рана спее.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пападвя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памарынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе;
1. Замарынаваць усё, многае.
2. і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флянсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе;
1. Садзіць, рассаджваць флянсы.
2. Абломваць непатрэбныя флянсы (у 2 знач.).
[Ням. pflanzen.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
су́песак, ‑ску,
Асадкавая пясчана-гліністая горная парода, а таксама, глеба такога саставу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спялі́ць, спялю, спеліш, спаліць;
Даводзіць да спеласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)