уразуме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; -е́ты; зак., што.

Ахапіць розумам, асэнсаваць, усвядоміць.

У. ісціну.

У. свой патрыятычны абавязак.

У. свае памылкі.

|| незак. уразумява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. уразуме́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вульгарыза́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вульгарызатарства. Вульгарызатарская крытыка. Памылкі вульгарызатарскага характару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зман, -у, м.

1. Словы, учынкі, дзеянні, якія наўмысна наводзяць іншых на памылкі.

Паддацца на з.

2. Стан падманутага; памылковае, ілюзорнае ўяўленне аб чым-н.

Увесці каго-н. у з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хі́біць, хіблю, хі́біш, хі́біць; незак. (разм.).

1. Дапускаць пралікі, недакладнасці, рабіць памылкі.

2. перан. Баяцца каго-н., губляцца перад кім-, чым-н.

Перад кім хібіў старшыня, дык гэта перад начальствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́віць², пра́ўлю, пра́віш, пра́віць; пра́ўлены; незак., што.

1. Рамантаваць, папраўляць.

П. хамут.

2. Выпраўляць памылкі ў чым-н.

П. карэктуру.

3. Тачыць, вастрыць.

П. брытву.

|| наз. пра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арфаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арфаграфіі. Адзіны арфаграфічны рэжым. Арфаграфічны слоўнік. Арфаграфічныя памылкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Варача́нка ’лішак асновы ў шырыню (як вынік памылкі)’. Да вара́чаны < варачаць ’вяртаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мы́ленне ’частыя памылкі’ (Гарэц.). З польск. mylenie, якое ад mylić (się) ’памыляцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мыля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

Абл. Рабіць памылкі, памыляцца. Дзеці мардаваліся, мыляліся, некаторыя плакалі, пішучы гэтае слова. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкры́та нареч. откры́то, открове́нно;

а. прызна́ць свае́ памы́лкі — откры́то (открове́нно) призна́ть свои́ оши́бки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)