навуча́льна-паказа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
навуча́льна-паказа́льны |
навуча́льна-паказа́льная |
навуча́льна-паказа́льнае |
навуча́льна-паказа́льныя |
| Р. |
навуча́льна-паказа́льнага |
навуча́льна-паказа́льнай
навуча́льна-паказа́льнае |
навуча́льна-паказа́льнага |
навуча́льна-паказа́льных |
| Д. |
навуча́льна-паказа́льнаму |
навуча́льна-паказа́льнай |
навуча́льна-паказа́льнаму |
навуча́льна-паказа́льным |
| В. |
навуча́льна-паказа́льны (неадуш.)
навуча́льна-паказа́льнага (адуш.) |
навуча́льна-паказа́льную |
навуча́льна-паказа́льнае |
навуча́льна-паказа́льныя (неадуш.)
навуча́льна-паказа́льных (адуш.) |
| Т. |
навуча́льна-паказа́льным |
навуча́льна-паказа́льнай
навуча́льна-паказа́льнаю |
навуча́льна-паказа́льным |
навуча́льна-паказа́льнымі |
| М. |
навуча́льна-паказа́льным |
навуча́льна-паказа́льнай |
навуча́льна-паказа́льным |
навуча́льна-паказа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вучэ́бна-паказа́льны уче́бно-показа́тельный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апо́рна-паказа́льны опо́рно-показа́тельный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навуча́льна-паказа́льны уче́бно-показа́тельный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
до́следна-паказа́льны о́пытно-показа́тельный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
образцо́во-показа́тельный узо́рна-паказа́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
о́пытно-показа́тельный до́следна-паказа́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паказа́льнік, ‑а, м.
1. Надпіс, вяха, стрэлка і пад., якія служаць для паказвання чаго‑н. Паказальны дарог. □ Марудна пасоўваўся па беламу цыферблату чорны мінуты паказальны. Бядуля.
2. Даведачная кніга або даведачны спіс у кнізе. Бібліяграфічны паказальны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узо́рны, -ая, -ае.
1. гл. узор.
2. Які можа служыць прыкладам; дасканалы, паказальны.
У. парадак.
Узорная служба.
Узорна (прысл.) правесці сяўбу.
3. Тое, што і узорысты (разм.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
показа́тельный
1. паказа́льны; (характерный) характэ́рны;
показа́тельное явле́ние характэ́рная з’я́ва;
2. (образцовый) паказа́льны; узо́рны;
показа́тельный суде́бный проце́сс паказа́льны судо́вы працэ́с;
показа́тельная шко́ла узо́рная шко́ла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)