падасла́ць
‘да падсцілаць’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падсцялю́ |
падсце́лем |
| 2-я ас. |
падсце́леш |
падсце́леце |
| 3-я ас. |
падсце́ле |
падсце́люць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
падасла́ў |
падасла́лі |
| ж. |
падасла́ла |
| н. |
падасла́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
падсцялі́ |
падсцялі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
падасла́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ На́стлыш ’вада пад снегам’ (Касп.). Няясна, магчыма, ад насцілаць ’падсцілаць, рассцілаць’, параўн. рус. настлище ’лён, расселены на сцелішчы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́дсціл, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падсцілаць — падаслаць 2.
2. Тое, што падаслана, падкладзена пад што‑н. Бетон згружалі на дашчаны подсціл. Хадкевіч. [Гарвась] скалупвае дзеркачом гразь з падэшваў ботаў, доўга трэ іх аб яловы подсціл і ўзнімаецца на прыступкі. Хадановіч. // Салома, сухое лісце і пад., якімі падсцілаюць жывёлу. — Саломы? — перапытала .. [Калініха]. — Паўтара цэнтнера! Ну малайчына, сынок! Подсцілу няма, парсюкі і карова хутка ў гнаі будуць плаваць. Чарнышэвіч. Пахла завялая свірэпка на дварах, яе прыносілі ад праполатых палёў на подсціл жывёле. Лупсякоў.
3. Пласт апалых лісцяў, хвоі і пад., якія пакрываюць зямлю ў лесе. Над намі зялёныя кроны высокіх дрэў, пад намі — цёплы мох і подсціл з хваінак і лісця. Гарбук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)