падво́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвойваць — падвоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвоіць і падвоіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удво́іць, удвою, удвоіш, удвоіць; зак., што.

Павялічыць удвая, падвоіць. Удвоіць ураджай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падваі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. падваю́ падво́ім
2-я ас. падво́іш падво́іце
3-я ас. падво́іць падво́яць
Прошлы час
м. падваі́ў падваі́лі
ж. падваі́ла
н. падваі́ла
Загадны лад
2-я ас. падваі́ падваі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час падваі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падво́ены

1. удво́енный;

2. перен. удво́енный, усугублённый;

3. сдво́енный; вздво́енный;

1-3 см. падво́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падвае́нне ср.

1. удвое́ние;

2. перен. удвое́ние, усугубле́ние;

3. сдвое́ние; вздва́ивание;

1-3 см. падво́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падво́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падвоіць.

2. Павялічаны ўдвая; двайны. Падвоеная цана. Падвоены каравул. // перан. Значна павялічаны, узмоцнены. Падвоеная пільнасць. □ Часам.. [Валодзя], чым-небудзь забавіўшыся, забываў, што яму трэба рабіць, а ўспомніўшы, прымаўся за гэта з падвоенай энергіяй. Ракітны.

3. у знач. прым. Які складаецца з двух аднародных прадметаў; здвоены. Падвоеная нітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павялічыць, пабольшыць, падвысіць, падбольшыць; падвоіць, патроіць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)