гру́кацца несов., разг.

1. (ударяться) сту́каться;

2. (падать) гро́хаться;

3. стуча́ть, стуча́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́тарч нареч.

1. (стоять) торчко́м;

2. (падать) кувырко́м;

ляце́ць п. — лете́ть кувырко́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сва́ливатьсяI несов. (к свали́ться)

1. (падать с чего-л.) скіда́цца, скі́двацца, зва́львацца;

2. (падать, обрушиваться на землю) валі́цца, зва́львацца, па́даць; (опрокидываться) абаро́чвацца;

3. перен. (обрушиваться на кого-л.) зва́львацца;

4. страд. зва́львацца; спуска́цца; зваро́чвацца; см. сва́ливать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

до́хнуць несов., разг. до́хнуть, издыха́ть, околева́ть, подыха́ть; (о скоте — ещё) па́дать;

му́хі д. — му́хи до́хнут

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ссыпа́ться

1. ссыпа́цца;

2. перен. (падать, срываться откуда-л.), прост. скіда́цца, зва́львацца;

3. страд. ссыпа́цца; см. ссыпа́тьII;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зава́львацца несов.

1. (падать за что-л.) зава́ливаться;

2. (обрушиваться внутрь) обва́ливаться;

3. разг. (падать) зава́ливаться;

4. разг. (ложиться) зава́ливаться;

5. обл. завяза́ть;

1-5 см. завалі́цца;

6. страд. зава́ливаться; запира́ться; см. зава́льваць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бултыха́ться разг.

1. (падать, бросаться в воду и т. п.) бу́хацца;

2. (барахтаться в воде) бо́ўтацца, плю́хацца;

3. (взбалтываться) бо́ўтацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

се́яться

1. (идти, падать — о мелком снеге, дожде) се́яцца;

2. (сыпаться — о мелких или сыпучих предметах) разг. се́яцца;

3. страд. се́яцца; см. се́ять.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змо́га ж.

1. (сила) мочь;

што ёсць ~гі — что есть мо́чи;

2. изнеможе́ние ср.;

па́даць ад ~гіпа́дать от изнеможе́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́бморок м. непрыто́мнасць, -ці ж.;

па́дать в о́бморок млець (тра́ціць прыто́мнасць);

упа́сть в о́бморок самле́ць (абамле́ць, стра́ціць прыто́мнасць);

в глубо́ком о́бмороке у глыбо́кай непрыто́мнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)