повыкида́ть и повыки́дывать сов., разг. павыкіда́ць, павыкі́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і павыкідаць. Не паддавалася жыта кулінарнаму майстэрству Ваські, хоць даўно павыкідваў ён з кацялка падабабкі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́бросить сов., в разн. знач. вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, павыкі́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзяўбці́, ‑бу, ‑беш, ‑бе; ‑бём, ‑надзеўбяце; пр. надзёўб, ‑дзяўбла, ‑ло; зак., чаго.

1. Дзяўбаючы, наадбіваць чаго‑н., раскрышыць што‑н. Надзяўбці зямлі. □ [Глею] як-ніяк можна было б надзяўбці кіркай ды паціху павыкідаць рыдлёўкай. Быкаў.

2. Нарабіць дзяўбаннем дзірак, адтулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́метать​I сов.

1. (выбросить) вы́кінуць, мног. павыкіда́ць;

2. (икру) адкла́сці;

3. (колос, побеги) вы́гнаць, вы́кінуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́шибить сов. (что) вы́біць; (кого) вы́шпурнуць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, вы́гнаць, мног. павыганя́ць;

◊

вы́шибить дух вы́біць дух;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́кинуть сов.

1. (выбросить) вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, павыкі́дваць;

2. перен., разг. вы́кінуць, адпалі́ць; см. выки́дывать​ 2;

3. (разрешиться от бремени выкидышем) прост. скі́нуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́валить сов.

1. разг. вы́валіць, мног. павыва́льваць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, павыкі́дваць, вы́вернуць, мног. павываро́чваць, вы́куліць, мног. павыку́льваць;

2. (выйти в большом количестве) прост. вы́валіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опусти́ть сов.

1. апусці́ць, мног. паспуска́ць, спусці́ць, мног. паспуска́ць;

2. (пропустить) вы́пусціць, мног. павыпуска́ць, прапусці́ць, мног. папрапуска́ць, вы́кінуць, мног. павыкіда́ць, павыкі́дваць; см. опуска́ть;

◊

опусти́ть кры́лья апусці́ць кры́лы;

опусти́ть нос апусці́ць но́с;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)