тэлефанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак.

Паведамляць па тэлефоне, а таксама званіць па тэлефоне.

|| зак. патэлефанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэлеграфава́ць, -фу́ю, -фу́еш, -фу́е; -фу́й; -фава́ны; зак. і незак., што і аб чым.

Паведаміць (паведамляць) па тэлеграфе.

Т. аб выездзе.

|| наз. тэлеграфава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возвеща́ть несов. апавяшча́ць, абвяшча́ць; (сообщать) паведамля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

1. гл. выкласці.

2. Навучаючы, паведамляць, перадаваць звесткі пра што-н.

В. родную мову.

В. ва ўніверсітэце.

|| наз. выклада́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

предуведомля́ть несов. паведамля́ць (напе́рад, за́гадзя); (предупреждать) папярэ́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паведамля́цца несов., страд. извеща́ться, уведомля́ться; сообща́ться; оповеща́ться; осведомля́ться; см. паведамля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

извеща́ть несов. паведамля́ць (каму); (оповещать) апавяшча́ць (каго); нака́зваць (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Паведаміць (паведамляць) па радыё. Кожныя тры гадзіны метэаролагі радзіруюць у эфір пра стан надвор’я ў розных раёнах Беларусі. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлефані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Пазваніць (званіць) па тэлефоне. // пра што і з дадан. сказам. Паведаміць (паведамляць) што‑н. па тэлефоне. Тэлефаніраваць пра тэрмін канферэнцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Веставаць (паэт.) ’паведамляць, абвяшчаць’ (КТС, Н. Чарнушэвіч) — новае ўтварэнне ад ве́стка накшталт ст.-рус. вѣстовати ’тс’ (з XVI ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)