нато́чваць I несов.

1. ната́чивать, остри́ть, отта́чивать;

2. (на токарном станке) ната́чивать

нато́чваць II несов. (о мышах и т.п.) нагрыза́ть; (о кроте) нарыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проточи́ть сов.

1. (проесть — о насекомых) пратачы́ць, мног. папрато́чваць;

2. (токарным инструментом) техн. пратачы́ць;

3. (водой) прамы́ць;

4. (некоторое время — острить) правастры́ць; (на станке) пратачы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

точи́тьI несов.

1. (изготовлять точением) тачы́ць;

2. (острить) вастры́ць; (на точиле) тачы́ць;

точи́ть зу́бы тачы́ць зу́бы;

точи́ть ля́сы блы́нды пра́віць;

точи́ть нож (меч) тачы́ць (вастры́ць) нож (меч).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жартава́ць несов.

1. (весело и забавно говорить, поступать) шути́ть;

2. (з каго, чаго) шути́ть (над кем, чем), труни́ть (над кем, чем);

3. (говорить остроты) остри́ть, остросло́вить;

4. (относиться к кому-, чему-л. несерьёзно) шути́ть, игра́ть;

жарту́еш! — шу́тишь!;

ж. з агнём — шути́ть с огнём

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)