учи́ть несов., в разн. знач. вучы́ць; (обучать) навуча́ць;

учи́ть ру́сскому языку́ вучы́ць (навуча́ць) ру́скай мо́ве;

учи́ть исто́рию вучы́ць гісто́рыю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навуча́ць несов.

1. учи́ть, обуча́ть;

2. (подговаривать) науча́ть, подуча́ть;

3. (давать совет) вразумля́ть, надоу́мливать;

1-3 см. навучы́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просвеща́ть несов. дава́ць асве́ту (каму), адуко́ўваць; (развивать сознание) прасвятля́ць, развіва́ць свядо́масць (усведамле́нне, разуме́нне); (обучать) навуча́ць, вучы́ць;

просвеща́ть созна́ние прасвятля́ць (развіва́ць) свядо́масць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)