чый-нічы́й
займеннік, няпэўны, безасабовы
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
чый-нічы́й |
чыя-нічыя́ |
чыё-нічыё |
чые́-нічые́ |
| Р. |
чыйго-нічыйго́ |
чыёй-нічыёй |
чыйго-нічыйго́ |
чыі́х-нічыі́х |
| Д. |
чыйму-нічыйму́ |
чыёй-нічыёй |
чыйму-нічыйму́ |
чыі́м-нічыі́м |
| В. |
чыйго-нічыйго́ (адуш.)
чый-нічы́й (неадуш.) |
чыю-нічыю́ |
чыё-нічыё |
чыі́х-нічыі́х
чые́-нічые́ |
| Т. |
чыім-нічыі́м |
чыёй-нічыёй
чыёю-нічыёю |
чыім-нічыі́м |
чыі́мі-нічыі́мі |
| М. |
чыім-нічыі́м |
чыёй-нічыёй |
чыім-нічыі́м |
чыі́х-нічыі́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ганаро́вы, -ая, -ае.
1. Які карыстаецца пашанай; пачэсны.
Г. госць.
2. Які прысвойваецца за вялікія заслугі.
Ганаровая грамата.
3. Які выбіраецца ў знак павагі, пашаны.
Г. прэзідыум.
Г. акадэмік.
4. Які выражае гонар, праводзіцца ў знак павагі.
Ганаровая варта.
5. Які аказвае гонар каму-н.
Г. абавязак.
Ганаровая нічыя (якая не парушае годнасці).
|| наз. ганаро́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нічы́й (род. нічыйго́, дат. нічыйму́, вин. нічы́й, нічыйго́, твор., предл. нічыі́м; ж. нічыя́, ср. нічыё, мн. нічые́) мест. отриц., м., в разн. знач. ниче́й;
н. уча́стак — ниче́й уча́сток;
нічые́ рэ́чы — ничьи́ ве́щи;
нічыя́ пара́да яму́ не патрэ́бна — ниче́й сове́т ему́ не ну́жен
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
збузава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.
Разм. Падраць, патрапаць што‑н., не шкадуючы. Збузаваць сукенку. □ [Маці:] — Глянь лепей, як ты штаны за тыдзень збузаваў. Грошай на аднаго цябе не набрацца. Васілевіч. // Наогул сапсаваць, знішчыць што‑н. нядбайным абыходжаннем. Ніхто яго [пагранічны лес].. не стопча, нічыя сякера тут нават не цюкне. Хіба от толькі што збузавалі кавалачак маладняку на кантрольнай паласе. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)