Verbum

немагчы́ма, безас., у знач. вык.

Няма магчымасці, нельга.

Н. ўбачыць зацьменне.

невыле́чны, -ая, -ае.

Які нельга вылечыць.

Невылечная хвароба.

|| наз. невыле́чнасць, -і, ж.

бяскра́йні, -яя, -яе.

Які нельга акінуць вокам.

Бяскрайнія прасторы.

|| наз. бяскра́йнасць, -і, ж.

недарава́льны, -ая, -ае.

Які нельга дараваць, прабачыць.

Недаравальная легкадумнасць.

|| наз. недарава́льнасць, -і, ж.

незабы́ўны, -ая, -ае.

Такі, што нельга забыць.

Незабыўная сустрэча.

|| наз. незабы́ўнасць, -і, ж.

непага́сны, -ая, -ае (высок.).

Такі, што не гасне, якога нельга пагасіць.

Непагасныя зоры.

неперамо́жны, -ая, -ае.

Такі, якога нельга перамагчы.

Непераможная сіла.

|| наз. неперамо́жнасць, -і, ж.

неўнікнё́ны, -ая, -ае.

Якога нельга ўнікнуць; непазбежны.

Н. лёс.

|| наз. неўнікнёнасць, -і, ж.

недасяга́льны, -ая, -ае.

Такі, якога нельга дасягнуць, ажыццявіць.

Недасягальная мэта.

|| наз. недасяга́льнасць, -і, ж.