насто́йвацца несов., возвр., страд. наста́иваться; см. насто́яцца, насто́йваць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мацэрава́ць

‘разрыхляць, размякчаць скуру; настойваць вінаграднае сусла ’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мацэру́ю мацэру́ем
2-я ас. мацэру́еш мацэру́еце
3-я ас. мацэру́е мацэру́юць
Прошлы час
м. мацэрава́ў мацэрава́лі
ж. мацэрава́ла
н. мацэрава́ла
Загадны лад
2-я ас. мацэру́й мацэру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мацэру́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыста́йваць

‘стаяць над тым, хто працуе; настойваць на чым-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыста́йваю прыста́йваем
2-я ас. прыста́йваеш прыста́йваеце
3-я ас. прыста́йвае прыста́йваюць
Прошлы час
м. прыста́йваў прыста́йвалі
ж. прыста́йвала
н. прыста́йвала
Загадны лад
2-я ас. прыста́йвай прыста́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыста́йваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насто́йвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да настояцца, настаяцца (у 2 знач.).

2. Зал. да настойваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. з інф. Старацца што-н. зрабіць.

Н. скончыць работу ў тэрмін.

2. Настойваць на чым-н.

Н. здзейсніць задуму.

|| наз. намага́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыці́ць, сычу, сыціш, сыціць; незак., што.

Падсалоджваць ваду, квас мёдам і пад.; настойваць мёд на чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).

1. гл. наперці.

2. на каго-што. Рашуча адцясняць, цясніць.

Танкі напіралі з флангаў.

2. перан., на што. Асабліва падкрэсліваць што-н., настойваць на чым-н.

Н. на неабходнасць праверкі фактаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наста́ивать​I несов. (стоять на своём) насто́йваць (на чым); (добиваться) дамага́цца (чаго), дабіва́цца (чаго);

наста́ивать на своём насто́йваць на сваі́м;

наста́ивать на приглаше́нии врача́ дамага́цца запрашэ́ння ўрача́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напира́ть несов., прост.

1. напіра́ць;

2. (настойчиво добиваться — ещё) насто́йваць;

3. (накопляться, скопляться) напіра́цца, набіва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ляпе́зіць ’беспадстаўна настойваць на сваім’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ). Балтызм. Параўн. літ. lepẽzinti ’поркацца, кешкацца, карпатліва працаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)