Verbum

цытрусаво́дства, -а, н.

Развядзенне цытрусавых як галіна народнай гаспадаркі.

|| прым. цытрусаво́дчы, -ая, -ае.

гутарко́вы, -ая, -ае.

Якім карыстаюцца ў гутарцы, уласцівы вуснай народнай мове.

Г. стыль.

Гутарковая мова.

фальклары́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Навука аб фальклоры, народнай творчасці.

|| прым. фалькларысты́чны, -ая, -ае.

клапо́ўнік, -у, м.

Расліна сямейства крыжакветных з непрыемным пахам, ужыв. ў народнай медыцыне як сродак ад клапоў.

запе́ў, -пе́ву, мн. -пе́вы, -пе́ваў, м.

1. Пачатак песні.

2. Зачын у народнай паэзіі.

|| прым. запе́ўны, -ая, -ае.

ду́ма¹, -ы, мн. -ы, дум, ж.

1. Роздум, разважанне.

Думу думаць.

2. Жанр украінскай гістарычнай народнай песні.

Казацкія думы.

галіна́, -ы́, мн. галіны́, -лі́н, ж.

Асобная вобласць навукі, дзейнасці, творчасці.

Важнейшыя галіны народнай гаспадаркі.

|| прым. галіно́вы, -ая, -ае.

су́джаны¹, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

У вуснай народнай творчасці: жаніх.

Дзяўчаты горка плакалі, не прычакаўшы суджаных з вайны.

рыбало́ўства, -а, н.

Лоўля рыбы як промысел ці як галіна народнай гаспадаркі.

|| прым. рыбалаве́цкі, -ая, -ае.

Рыбалавецкая арцель.

Р. траўлер.

станаўле́нне, -я, н.

Узнікненне, утварэнне чаго-н. у працэсе развіцця; набыццё пэўных прыкмет і форм.

С. народнай гаспадаркі.

С. характару.