оглаша́ться
1. (наполняться звуками) напаўня́цца (гу́камі, кры́кам);
2. страд. апавяшча́цца, абвяшча́цца; аб’яўля́цца; чыта́цца ўго́лас; распаўсю́джвацца; напаўня́цца (гу́камі, кры́кам); см. оглаша́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
груката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; незак.
Разм. Ствараць грукат. Пярун грукоча, высякае, Нібыта крэсівам, агні. Ляпёшкін. // Напаўняцца шумам, грукатам. Горад грукатаў, палыхаў агнём. Дудо.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азанава́цца, ‑нуецца; зак. і незак.
Спец.
1. Напоўніцца (напаўняцца), насыціцца (насычацца) азонам. У час навальніцы паветра азануецца.
2. толькі незак. Зал. да азанаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выполня́ться страд.
1. выко́нвацца; здзяйсня́цца; рабі́цца;
2. напаўня́цца; см. выполня́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
исполня́тьсяII несов., уст. (наполняться) по́ўніцца (чым); напаўня́цца (чым); (проникаться) прася́кацца (чым).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́лниться несов., книжн. напаўня́цца, по́ўніцца;
◊
слу́хом земля́ по́лнится посл. чу́ткамі зямля́ по́ўніцца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пропи́тываться
1. (смачиваться насквозь) прамака́ць (ад чаго), станаві́цца мо́крым (ад чаго); наця́гваць (сы́расці); набіра́цца (чаго);
2. (насыщаться) напаўня́цца, насыча́цца;
3. перен. прасяка́цца;
4. страд. прамо́чвацца, насыча́цца; напаўня́цца; см. пропи́тывать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Заліва́цца ’тлусцець’ (Мат. Гом.), ’спяваць з пералівамі’ (ТСБМ). Рус. залива́ться ў розных знач., у тым ліку ’спяваць пералівіста’, укр. залива́тися ’пакрывацца вадкасцю’, ’смяяцца’, ’захлынацца’. Перан. ад залівацца ’пакрывацца вадкасцю’, ’напаўняцца вадкасцю’ (гл. заліць 3, ліць), для спеваў ’выдаваць гукі быццам бы такія, што пераліваюцца, як вадкасць’, для ’тлусцець’, ’набірацца тлушчу’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
наводня́ться возвр., страд., прям., перен. затапля́цца; заліва́цца; напаўня́цца, запаўня́цца; (только в перен. знач.) навадня́цца; см. наводни́ться, наводня́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стуката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; незак.
Разм. Ствараць стукат. А поезд імчыць, стукочуць колы, вядуць сваю мелодыю, і яна адклікаецца ў Вадзімавым сэрцы: «Та-та-та, та-та-та...» Марціновіч. // безас. Напаўняцца стукатам, стукам. У галаве цэлы дзень стукоча. // Моцна, часта біцца (пра сэрца). А сэрца неспакойнае стукоча, І любіць, і хвалюецца штодня. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)