нано́сіць несов., в разн. знач. наноси́ть; (притаскивать — ещё) ната́скивать; (урон и т.п. — ещё) причиня́ть, приноси́ть; см. нане́сці I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прычыня́ць I несов. причиня́ть; доставля́ть; наноси́ть; см. прычыні́ць I

прычыня́ць II несов. (дверь, окно и т.п.) прикрыва́ть, притворя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздзіра́ць несов.

1. разрыва́ть, раздира́ть;

2. (умерщвлять — о хищных животных, птицах) разрыва́ть, расте́рзывать;

3. (получать или наносить царапину) расцара́пывать; расчёсывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

избива́ть несов.

1. (наносить побои) збіва́ць, біць;

избива́ть до полусме́рти збіва́ць (біць) да паўсме́рці;

2. (убивать) забіва́ць;

3. (истреблять) вынішча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ущербля́ть несов., книжн.

1. (наносить кому-л. ущерб, урон) рабі́ць шко́ду (уро́н, стра́ту);

2. перен. (стеснять, обижать) прыціска́ць, прыгнята́ць; кры́ўдзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нака́лыватьII несов.

1. (наносить уколы, повреждать уколом) нако́лваць; (узор, рисунок) нако́лваць; выко́лваць; (прикреплять булавкой) прышпі́льваць;

2. (набивать свиней, рыбы) нако́лваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нахлёстыватьII несов.

1. (набрасывать — петлю, верёвку и т. п.) разг. накіда́ць, накі́дваць; (захлёстывать) зашмо́ргваць;

2. (наносить черту шнуром) плот. адбіва́ць (шну́рам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ударя́ть несов.

1. (бить) біць; (наносить удары) удара́ць; (стукать) сту́каць;

2. в др. знач. удара́ць; см. уда́рить 2;

3. прост. (ухаживать) прыўдара́ць, ганя́цца, бе́гаць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малаці́ць несов.

1. молоти́ть, обмола́чивать;

2. (стучать, бить) колоти́ть;

3. разг. (наносить побои) бить, колоти́ть;

4. разг. (разбивать, раздроблять) бить, колоти́ть; круши́ть;

5. перен., прост. (быстро говорить) тарато́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераця́гваць несов.

1. в разн. знач. перетя́гивать;

2. (передвигать) перетя́гивать, перета́скивать;

3. (перевязывать поперёк) перетя́гивать, перехва́тывать;

4. прост. (наносить удар) огрева́ть, перетя́гивать;

5. перен., разг. перетя́гивать, перема́нивать;

1-5 см. перацягну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)