нама́щивать​I несов. (к намасти́ть) націра́ць, нама́зваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падшмаро́ўваць

‘націраць, намазваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. падшмаро́ўваю падшмаро́ўваем
2-я ас. падшмаро́ўваеш падшмаро́ўваеце
3-я ас. падшмаро́ўвае падшмаро́ўваюць
Прошлы час
м. падшмаро́ўваў падшмаро́ўвалі
ж. падшмаро́ўвала
н. падшмаро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. падшмаро́ўвай падшмаро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час падшмаро́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перашмаро́ўваць

‘націраць, намазваць усіх, многіх, усё, многае’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перашмаро́ўваю перашмаро́ўваем
2-я ас. перашмаро́ўваеш перашмаро́ўваеце
3-я ас. перашмаро́ўвае перашмаро́ўваюць
Прошлы час
м. перашмаро́ўваў перашмаро́ўвалі
ж. перашмаро́ўвала
н. перашмаро́ўвала
Загадны лад
2-я ас. перашмаро́ўвай перашмаро́ўвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час перашмаро́ўваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нама́сливать несов., разг. (коровьим маслом) нама́сліваць; (намазывать коровьим маслом) нама́зваць ма́слам; (растительным) нама́зваць але́ем; (поливать коровьим маслом) паліва́ць ма́слам; (растительным) паліва́ць але́ем;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Навазголіваць ’намазваць, замазваць’ (Юрч.). Гл. дазволіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нама́звацца несов.

1. нама́зываться, сма́зываться; см. нама́зацца;

2. страд. нама́зываться, подма́зываться; см. нама́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ума́сливать несов.

1. ма́заць, зма́зваць ма́слам; (натирать) нама́зваць ма́слам;

2. перен., разг. улаго́джваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ле́ста ’гразка’ (шчуч., Сцяшк. Сл.), свісл. лёсто ’тс’ (Шатал., Сл. паўн.-зах.). Відавочна, балтызм. Параўн. літ. laistyti, лат. laistit ’намазваць’, літ. laitinti, laituoti ’замазваць, склейваць’, glaistyti ’замазваць, шпакляваць’, glaistas ’замазка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шмарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; незак. (разм.).

1. каго-што. Націраць, намазваць каго-, што-н.; праціраць, ачышчаючы што-н.

Ш. варам дратву.

Ш. шкло.

2. аб што. Церціся, зачэпліваючыся за што-н. у час руху, цягнучыся па чым-н.

Кола шмаравала аб бакавіну тарантаса.

|| зак. нашмарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны (да 1 знач.).

|| звар. шмарава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся (да 1 знач.).

Ш. шкіпінарам; зак. нашмарава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся.

|| наз. шмарава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пе́кліцца ’мітусіцца’ (смарг., Сл. ПЗБ), ’мучыцца’ (Сцяшк. Сл.), пе́кліць ’мучыць, здзеквацца’ (Сцяшк. Сл.). Да пе́кла (гл.), параўн. аналагічныя ўтварэнні: польск. pieklić się ’рабіць пекла, злавацца, рабіць скандал’, чэш. peklit se ’пакутаваць, мучыцца; злавацца, крыўдзіцца’, славен. peklẹ́ti, peklíti, peklenẹ́ti ’клапаціцца, трывожыцца; засмучаць’, peklim se ’шалею, напаўняюся лютасцю’, серб.-харв. па̀клити ’намазваць смалою’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)