фрахтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Наймаць судна для перавозкі грузаў.

|| зак. зафрахтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. фрахто́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. фрахто́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

найм, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. наймаць — наняць і стан паводле знач. дзеясл. наймацца — наняцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заангажо́ўваць

‘наймаць каго-небудзь; прымушаць каго-небудзь дзейнічаць у сваіх інтарэсах; схіляць каго-небудзь да неаб'ектыўнага адлюстравання рэчаіснасці’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заангажо́ўваю заангажо́ўваем
2-я ас. заангажо́ўваеш заангажо́ўваеце
3-я ас. заангажо́ўвае заангажо́ўваюць
Прошлы час
м. заангажо́ўваў заангажо́ўвалі
ж. заангажо́ўвала
н. заангажо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. заангажо́ўвай заангажо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заангажо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

напала́м, прысл.

1. На дзве роўныя часткі, надвае.

Падзяліць маёмасць н.

2. У роўнай долі з кім-н.

Наймаць кватэру н. з сяброўкай.

3. Напалавіну, у сумесі з чым-н.

Ялавічына н. са свінінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нанима́ть несов. найма́ць; (на работу на некоторое время) гадзі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фрахтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., што.

Наймаць судна для перавозкі грузаў. [Васіль Васільевіч:] — Якія краіны толькі не фрахтавалі яго [капітана] судна! Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

найма́цца несов.

1. нанима́ться;

2. страд. нанима́ться; снима́ться;

1, 2 см. найма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

найма́нне ср.

1. наём м.;

2. наём м., снима́ние;

1, 2 см. найма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вербава́ць, вярбу́ю, вярбу́еш, вярбу́е; вярбу́й; вербава́ны; незак., каго.

Набіраць, наймаць людзей на якую-н. працу, схіляць да ўступлення ў якую-н. арганізацыю.

В. рабочых на лесараспрацоўкі.

В. дабравольцаў.

|| зак. завербава́ць, -вярбу́ю, -вярбу́еш, -вярбу́е; -вярбу́й; -вербава́ны.

|| наз. вярбо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -бо́вак, ж.

|| прым. вярбо́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ряди́ть​II несов., уст. (нанимать) найма́ць; обл. гадзі́ць;

◊

суди́ть да ряди́ть разважа́ць ды меркава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)