раздво́іць, ‑двою, ‑двоіш, ‑двоіць; зак., што.

Раздзяліць надвае, на дзве часткі. Раздвоіць провад. Раздвоіць сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́двое нареч.

1. (пополам) напала́м, папала́м; на дзве ча́сткі;

расколо́ть на́двое раскало́ць напала́м (папала́м, на дзве ча́сткі);

2. перен. на́двае;

◊

ба́бушка на́двое сказа́ла погов. ба́бка на́двае варажы́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

1. Распытваць папалам, надвае. Перапілаваць дошку.

2. Папілаваць усё, многае. Перапілаваць усе дровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перарэ́зацца, ‑рэжацца; зак.

1. Разрэзацца надвае, на часткі. Стужка лёгка перарэзалася.

2. Зарэзаць, параніць адзін другога халоднай зброяй. Бандыты перарэзаліся паміж сабой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасмалі́ць ​1, ‑смалю, ‑смоліш, ‑смоліць; зак., што.

1. Пасмаліць нанава, яшчэраз. Перасмаліць лодку.

2. Пасмаліць усё, многае. Перасмаліць усе бочкі.

перасмалі́ць ​2, ‑смалю, ‑смаліш, ‑смаліць; зак., што.

Разм. Перапаліць надвае, на часткі. Перасмаліць валасы завіўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагры́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, ‑зяце; зак., каго-што.

1. Грызучы, перакусіць надвае, падзяліць на часткі. Завязаўшы на нітцы вузельчык, Іван перагрызае яе вострымі беласнежнымі зубамі. Лынькоў.

2. Пагрызці ўсё, многае.

•••

Горла перагрызці — жорстка, бязлітасна расправіцца з кім‑н. у парыве злосці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́бушка ба́бка, -кі ж., бабу́ля, -лі ж., бабу́ся, -сі ж., бабу́ня, -ні ж.;

◊

ба́бушка на́двое сказа́ла ба́бка на́двае варажы́ла; ві́ламі па вадзе́ піса́на;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распалаві́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Распасціся на дзве прыблізна роўныя часткі. З гаспадаровых рук узяў сякеру адзін з тых, што прывалакліся з Гансам, і на ўвесь мах гэтак секануў, што бюст [фюрэра] распалавініўся. Сабаленка. // перан. Адчуць унутраны разлад; раздваіцца. Гэтая справа [служба ў Хурса] паклала канец гарманічнасці Сёмкі Фартушніка. Ён тут распалавініўся надвае. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гада́ць несов.

1. (предполагать) гада́ть;

2. обл. гада́ть, ворожи́ть;

◊ г. на кафе́йнай гу́шчы — гада́ть на кофе́йной гу́ще;

ба́бка на́двае гада́ла — погов. ба́бушка на́двое сказа́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перарва́цца, ‑рвецца; зак.

1. Разарвацца, парвацца надвае, на часткі. Вяроўка перарвалася. Ланцуг перарваўся.

2. Перапыніцца, спыніцца на некаторы час. Нарада перарвалася. Гаворка перарвалася. □ [Андрэй] быў рад, што сябар выйшаў на волю. У той жа час было шкада, што перарвалася сяброўства. Колас. Голас раптам, нібы ад спалоху, знізіўся. Нейкі момант праліпеў дрыжуча, кволенька, а потым перарваўся зусім. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)