цвярды́ня, -і, мн. -і, -ды́нь, ж.

1. Крэпасць, умацаванае месца.

Брэсцкая ц.

2. перан., чаго або якая. Цвёрдая апора.

Ц. міру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цытадэ́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

1. Гарадская крэпасць.

2. перан., чаго. Цвярдыня, апора (высок.).

Ц. міру.

Брэсцкая ц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шы́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -рыцца; незак.

Станавіцца больш шырокім, павялічвацца, развівацца.

Узараная паласа шырылася.

Шырыцца рух прыхільнікаў міру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эмбле́ма, -ы, мн. -ы, -ле́м, ж.

Відарыс, умоўнае абазначэнне якога-н. паняцця, ідэі.

Голуб — э. міру.

Нацыянальная э.

|| прым. эмблематы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́лубь го́луб, -ба м.;

го́лубь ми́ра го́луб мі́ру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мір², -а, м. (уст.).

Сельская грамада.

Мірам будавалі пагарэльцу хату.

Што ўсяму міру, тое і бабінаму сыну (разм.) — што ўсім, тое і каму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міры́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. міру́ мі́рым
2-я ас. мі́рыш мі́рыце
3-я ас. мі́рыць мі́раць
Прошлы час
м. міры́ў міры́лі
ж. міры́ла
н. міры́ла
Загадны лад
2-я ас. міры́ міры́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час мі́рачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

междунаро́дный міжнаро́дны;

междунаро́дная Ле́нинская пре́мия ми́ра Міжнаро́дная Ле́нінская прэ́мія мі́ру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алі́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, алі́вак, ж.

Плод алівы (у 1 знач.), масліна.

|| прым. алі́ўкавы, -ая, -ае.

А. колер (жоўта-зялёны з карычневым адценнем). Аліўкавая галінка (сімвал міру).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міратво́рац, ‑рца, м.

Уст. Той, хто садзейнічае ўстанаўленню міру, згоды, ліквідацыі варожасці, сварак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)