схаладзе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Тое, што і схаладнець. Рыбаковы сумленныя вочы Схаладзелі на міг, нібы лёд. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Про́кмець ’момант, міг’ (барыс., леп., Стан.). Да кмеціць ’заўважаць’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
умо́мант, прысл.
Імгненна, у адзін міг. Павярнуўшыся на другі бок, Сяргей умомант заснуў. Шахавец. Убачыўшы чалавека, груганнё знікла ўмомант. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бліскаві́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да бліскавіцы. Грукне стрэл — і ў яго бліскавічным агні Перамогі абрысы ты ўбачыш на міг. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
знепрыто́мнець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Страціць прытомнасць. Карпавіч на міг расплюшчыў вочы, павёў імі па людзях, але, знясілены, зноў апусціў павекі і знепрытомнеў. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Мігавіца, мы́гавіца, мыга́віца ’маланка’. Палескае (Дзендзелеўскі, Бел.-укр. ізал., 25). Рус. смал., пск. ми́говка ’тс’. Да міг, міга́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зо́рнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць зорнага (у 2 знач.). Зорнасць марознай ночы. □ Творчы міг... Напорная імклівасць... Працай тут заняты муляры. І пад небам зорнасці маўклівай Вырастаюць волаты-муры. Трус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кно́цік, ‑а, м.
Памянш. да кнот; маленькі кнот. Кноцік упаў на стол, агонь зусім апаў, але затрымаўся на момант, падняўся, асвяціў яшчэ на адзін міг газету і знік. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мігт ’імгненне’ (Шат.). Да міг (гл.). Канцавое ‑т з прасл. формы migъtь ’мігаценне’, у якой ‑а‑ (< ‑ъ‑) выпала (параўн. гродз. умэнт ’у адзін момант’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адстрэ́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Адбівацца, страляючы. Людвік у міг вока перабег па кладках на другі бераг, залёг і стаў адстрэльвацца, каб затрымаць ворага. Кулакоўскі.
2. Зал. да адстрэльваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)