яе́чна-мясны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
яе́чна-мясны́ |
яе́чна-мясна́я |
яе́чна-мясно́е |
яе́чна-мясны́я |
| Р. |
яе́чна-мясно́га |
яе́чна-мясно́й
яе́чна-мясно́е |
яе́чна-мясно́га |
яе́чна-мясны́х |
| Д. |
яе́чна-мясно́му |
яе́чна-мясно́й |
яе́чна-мясно́му |
яе́чна-мясны́м |
| В. |
яе́чна-мясны́ (неадуш.)
яе́чна-мясно́га (адуш.) |
яе́чна-мясну́ю |
яе́чна-мясно́е |
яе́чна-мясны́я (неадуш.)
яе́чна-мясны́х (адуш.) |
| Т. |
яе́чна-мясны́м |
яе́чна-мясно́й
яе́чна-мясно́ю |
яе́чна-мясны́м |
яе́чна-мясны́мі |
| М. |
яе́чна-мясны́м |
яе́чна-мясно́й |
яе́чна-мясны́м |
яе́чна-мясны́х |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мало́чна-мясны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мало́чна-мясны́ |
мало́чна-мясна́я |
мало́чна-мясно́е |
мало́чна-мясны́я |
| Р. |
мало́чна-мясно́га |
мало́чна-мясно́й
мало́чна-мясно́е |
мало́чна-мясно́га |
мало́чна-мясны́х |
| Д. |
мало́чна-мясно́му |
мало́чна-мясно́й |
мало́чна-мясно́му |
мало́чна-мясны́м |
| В. |
мало́чна-мясны́ (неадуш.)
мало́чна-мясно́га (адуш.) |
мало́чна-мясну́ю |
мало́чна-мясно́е |
мало́чна-мясны́я (неадуш.)
мало́чна-мясны́х (адуш.) |
| Т. |
мало́чна-мясны́м |
мало́чна-мясно́й
мало́чна-мясно́ю |
мало́чна-мясны́м |
мало́чна-мясны́мі |
| М. |
мало́чна-мясны́м |
мало́чна-мясно́й |
мало́чна-мясны́м |
мало́чна-мясны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мясае́д, -у, М -дзе, м.
Перыяд пасля Каляд, калі праваслаўная царква дазваляе есці мясное.
Калядны м.
|| прым. мясае́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ассорти́ асарці́ нескл., ср.;
мясное ассорти́ мясно́е асарці́;
конфе́ты ассорти́ цуке́ркі асарці́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мясны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да мяса (у 1 знач.). Мясная прамысловасць. Мясны пах. // Прыгатаваны з мяса, з мясам. Мясныя катлеты.
2. Які ідзе на мяса, разводзіцца для мяса. Мясная парода курэй.
3. у знач. наз. мясно́е, ‑ога, н. Ежа з мяса, з мясам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мя́са, -а, н.
1. Туша ці частка тушы забітых жывёл, птушак, што ідуць у ежу.
Свежае м.
Варанае м.
2. Мяккая частка пладоў, ягад; мякаць (разм.).
◊
Выдраць (вырваць) з мясам (разм.) — пра гузік, аплік: адарваць разам з кавалкам тканіны, скуры.
Гарматнае мяса — пра салдат, якіх пасылаюць на смерць.
|| прым. мясны́, -а́я, -о́е (да 1 знач.).
Мясная жывёла (якая гадуецца на мяса). Есці мясное (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
памаўзлі́вы, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Шкадлівы. Да чаго ж была памаўзлівая [кошка]! Як ні хавай мясное ці малочнае, — адведае. Пальчэўскі. — Ну і памаўзлівая карова, каб на яе ліха. — Сцяпан загнаў Рэпку ў статак, але ўжо праз хвіліну яна зноў ішла па пашы, падняўшы рогі. Асіпенка.
2. Ласы, прагны да чаго‑н. смачнага, прыгожага. Памаўзлівы на пачастункі. □ [Іна:] — Ты спадабаўся ёй... Толькі глядзі-і... — яна падышла і ўдарыла яго пальцам па носе. — Не будзь памаўзлівы! Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)