пака́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. У матэматыцы: паказчык ступені — лічбавае або літарнае абазначэнне, якое паказвае ступень, у якую ўзводзіцца дадзены лік або выраз.
2. Тое, па чым можна меркаваць пра развіццё і ход чаго-н.
Паказчыкі высокай культуры і адукаванасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
варажы́ць, -ражу́, -ро́жыш, -ро́жыць; незак.
1. Прадказваць будучае або мінулае па картах, лініях рукі і пад.
2. Меркаваць, рабіць здагадкі.
|| зак. паваражы́ць, -ражу́, -ро́жыш, -ро́жыць (да 1 знач.) і зваражы́ць, -ражу́, -ро́жыш, -ро́жыць (да 1 знач.).
|| наз. варажба́, -ы́, ж. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мазгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак.
Разм. Думаць, узважваць, меркаваць. [Платон], відаць, ужо не раз мазгаваў пра тое, каб стаць непадзельным уладаром млына. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
размышля́ть несов.
1. ду́маць, меркава́ць;
2. (обдумывать) ду́маць, разду́мваць; (рассуждать) разважа́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подразумева́ть несов. разуме́ць; падразумява́ць; (иметь в виду) мець на ўва́зе; (предполагать) меркава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
про́чить несов. (предназначать в своих предложениях) прадвызнача́ць, меркава́ць; (готовить) рыхтава́ць; (предсказывать) прадка́зваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сообража́ть несов.
1. (обдумывать) узва́жваць, меркава́ць;
2. (понимать, догадываться) разуме́ць, ця́міць, ке́міць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жэстыкуля́цыя, ‑і, ж.
Карыстанне жэстамі (у 1 знач.). Па жэстыкуляцыі, па артыстычнай позе можна было меркаваць, што такое публічнае чытанне вельмі падабалася і самому аўтару. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассчи́тывать несов.
1. в разн. знач. разлі́чваць; см. рассчита́ть;
2. (полагаться) спадзява́цца, меркава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асляпле́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. асляпляць — асляпіць і асляпляцца — асляпіцца.
2. перан. Няздольнасць правільна меркаваць пра што‑н.; неразуменне таго, што адбываецца, дзеецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)