памянша́цца несов.

1. уменьша́ться, станови́ться ме́ньше; убавля́ться;

2. страд. уменьша́ться; убавля́ться; см. памянша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Не́цепка, паводле апісання: «изба без топки печи, находящаяся чрез сени часто без печи, хотя и с приготовленным фундаментом для неё, служащая отчасти кладовою, а отчасти (летней порою) спальнею, так как здесь меньше мух и блох» (Нік. Очерки, 1, 103). З ⁺не‑цепл‑ка, вытворнае ад цепліць ’ацяпляць, паліць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

менш нареч. сравнит. ст. ме́ньше, ме́нее;

тым не м. — тем не ме́нее;

больш-м. — бо́лее и́ли ме́нее;

м. за ўсё — ме́нее всего́;

са́ма м. — а) са́мое ма́лое, по ме́ньшей ме́ре; б) ме́ньше всех

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сырць ’рыба Vimba vimba L.’ (“сырть или рибец — меньше леща”, маг., Дэмб. 2). Рус. сырть ’тс’, польск. syrt ’тс’. Відаць, не можа разглядацца асобна ад цырта ’тс’ (гл.), параўн. польск. certa ’тс’, якое Брукнер (59) выводзіць з ням. Zärthe ’від рыбы’. Атаясамленне рус. сырть з сырок (гл.) ’від ласося’ (Фасмер, 3, 820), паводле Анікіна (517), не мае падстаў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

принижа́ться

1. (становиться ниже, меньше) прыніжа́цца; (снижаться) зніжа́цца; паніжа́цца;

2. (унижать себя) разг. прыніжа́цца, уніжа́цца;

3. страд. прыніжа́цца, уніжа́цца; см. принижа́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыцішэ́ць сов.

1. (стать тише) прити́хнуть, приути́хнуть;

2. (стать меньше по силе) уме́риться;

3. (стать смирнее) прити́хнуть; приути́хнуть, присмире́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недапячы́ сов.

1. недопе́чь;

н. хлеб — недопе́чь хлеб;

2. недожа́рить;

н. ры́бу — недожа́рить ры́бу;

3. (изготовить меньше положенного — о хлебе) недопе́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Менш, меньш, мэнш, мэнч ’меней’ (ТСБМ, ТС; пруж., драг., Сл. ПЗБ), ме́ншы, ме́ньшы, ме́нчы ’малодшы на гады’, ’меншы’ (ТСБМ, Чуд., Нас., Бяльк., Янк. 2, Сл. ПЗБ, ТС, Ян.), ст.-бел. менший, менши, меньший, менъший (Булахаў, Гіст., 130). Укр., рус. меньший, рус. ме́ньше, меньшо́й, укр. менше, польск. mniejszy, н.-луж. mjeńšy, в.-луж. mjeńši, чэш., славац. menší, славен. mȃnjši, ст.-слав. мьнии, мьн̑ьши, мьн̑ьша. Прасл. mьńьjь < mьnjь‑jь < mьnjes‑, mьnjьš‑; роднасныя і.-е. адпаведнікі: літ. meñkas ’дробны, нязначны’, лац. minōr ’меншы’, minus ’менш’, гоц. mins ’тс’, mínniza ’меншы’, ст.-грэч. μείων, μεῑον ’тс’, μινυδω ’скарачаю’, ст.-ірл. menb ’маленькі’, ст.-інд. mināti ’скарачае’, тахар. B meṅki ’меншы’ (Міклашыч, 181; Бернекер, 2, 19; Траўтман, 184; Фасмер, 2, 598; Бязлай, 2, 166; Махэк₂, 359). Сюды ж менша́к ’малодшы сын’ (мядз., Жыв. сл.; паст., швянч., Сл. ПЗБ), ме́ншаць, ме́ньшаць ’убываць, змяншацца’, меншыць ’памяншаць; вузіць боты’ (ТСБМ, Др.-Падб., Нас., Растарг., Янк. 1, ТС, Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ме́ншы прил. сравнит. ст.

1. (по величине) ме́ньше, поме́ньше;

2. (по возрасту) моло́же, помоло́же;

3. (самый молодой среди других) мла́дший; меньшо́й;

4. в знач. сущ. мла́дший, ме́ньший;

гэ́та мой м.э́то мой мла́дший (ме́ньший);

па ~шай ме́ры — по ме́ньшей ме́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́лыйI прил. малы́; (меньшего размера, чем нужно) замалы́; (небольшой) невялі́кі; (мелкий) дро́бны;

ма́лая бу́ква мала́я лі́тара;

ма́лая ско́рость мала́я ху́ткасць (ско́расць);

са́мое ма́лое са́ма менш, са́ма ме́ней;

ма́лый ход мор. малы́ ход;

мал мала́ ме́ньше адзі́н пад адны́м;

от ма́ла до вели́ка ад мало́га да вялі́кага;

стар и мал стары́ і малы́;

с (от) ма́лых лет зма́лку, з мале́нства, з малы́х год;

без ма́лого без не́чага, (почти) ледзь не, ама́ль, траха́ не;

за ма́лым де́ло ста́ло за малы́м спра́ва ста́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)