Verbum

здзе́йсніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; зак.

Ажыццявіцца, збыцца.

Мая мара здзейснілася.

|| незак. здзяйсня́цца, -я́ецца.

|| наз. здзяйсне́нне, -я, н.

нядо́бра, безас., у знач. вык.

1. Дрэнна, не па душы.

Усё яму н.

2. каму. Пра цяжкі фізічны або душэўны стан.

Што табе н., мая галубка? Можа вадзіцы вып’еш?

до́ля, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Частка чаго-н.

Д. секунды.

Падзяліць хлеб на роўныя долі.

2. Лёс.

Такая мая д.

Шчаслівая д.

◊

Львіная доля — большая частка чаго-н.

крыві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

1. Кропелька крыві.

2. Пра роднага па крыві.

Гэта ж мая к.

◊

Ні крывінкі ў твары — пра вельмі бледнага чалавека.

маёўка, -і, ДМ маёўцы, мн. -і, маёвак, ж.

1. У дарэвалюцыйнай Расіі: нелегальны сход рабочых у дзень 1 Мая.

2. Вясенняя загарадная прагулка, гулянне на ўлонні прыроды.

Выехаць на маёўку.

чысцёха, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -цёсе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -цёх (разм.).

Пра таго, хто вельмі любіць чысціню і імкнецца да чысціні.

Жонка мая вялікая ч.

кампетэ́нцыя, -і, ж.

1. Дасведчанасць у якой-н. справе, у якіх-н. пытаннях.

2. Сукупнасць правоў і абавязкаў той ці іншай установы або адказнай асобы (спец.).

К. праваахоўных органаў.

Гэта ўжо не мая к.