Verbum

пуля́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Маладая курыца, адкормленая для стала.

по́длетак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м. (спец.).

Маладая птушка, якая толькі пачала вылятаць з гнязда.

гучо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

Маладая галінка, атожылак, парастак.

Адсадзіць г.

|| прым. гучко́вы, -ая, -ае.

мурава́, -ы́, ж.

Маладая сакавітая трава.

Пасвіць коней на мураве.

|| памянш.-ласк. мура́ўка, -і, ДМ -ра́ўцы, ж.

Траўка-м.

першаго́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м. (разм.).

1. Салдат ці матрос першага года службы.

2. Маладая жывёліна на першым годзе жыцця.

абле́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Маладая жывёліна, якая пералетавала.

Бычок-аблетак.

◊

На аблетак (разм.) — каб аблетавала, праляжала лета (звычайна пра дровы).

я́рка¹, -і, ДМ я́рцы, мн. -і, -рак, ж.

Маладая авечка, якая яшчэ не ягнілася.

|| памянш. я́рачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

маладу́ха, -і, ДМ -ду́се, мн. -і, -ду́х, ж. (разм.).

1. Тое, што і маладзіца.

2. Маладая, нявеста, а таксама дзяўчына, якая дасягнула шлюбнага ўзросту.

цялу́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Маладая карова, якая яшчэ не цялілася.

|| памянш.-ласк. цялу́шачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.