избы́точность ж. лі́шак, -шку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Тое, што і лішак.

2. Няцотны лік (разм.).

Гуляць у цот і лішку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ли́шек прост. лі́шак, род. лі́шку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зда́ча¹, -ы, ж.

1. гл. здаць.

2. Лішак грошай, які вяртаецца пры разліку; рэшта.

Атрымаць здачу.

З. з пяці тысяч рублёў.

Даць здачы каму (разм.) — адказаць ударам на ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераба́ўка, ‑і, ДМ ‑баўцы; Р мн. ‑бавак; ж.

Разм. Перадача лішняга, лішак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

переизбы́ток лі́шак, -шку м., разг. збы́так, -тку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасо́л, ‑у, м.

Празмерная салёнасць, лішак солі ў чым‑н. Недасол на стале, перасол на спіне. Прымаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Збы́ткі ’жарт’ (Сцяц.), слонім. ’кпіны’ (Нар. лекс.). Параўн. збытаклішак’. Параўн. рус. избытоклішак’, укр. збитки ’страты, шкода’, дыял. ’жарты’, польск. zbytki ’свавольства’, zbytekлішак’, ’рэч, без якой можна абысціся’, чэш. zbytekлішак’, славац. уст. zbytok ’тс’, серб.-луж. zbytk ’тс’. Значэнне ’жарт’, відаць, лакальнае развіццё знач. ’свавольства’, таму, магчыма, з польск. Гл. быць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

перанасяле́нне, ‑я, н.

Адносны лішак насельніцтва, уласцівы капіталістычнаму грамадству, дзе частка працаздольнага насельніцтва пазбаўлена магчымасці скарыстаць свае сілы для атрымання сродкаў існавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Разм. Няцотны лік. Гуляць у цот і лішку.

2. Тое, што і лішак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)