лё́гкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лё́гкі лё́гкая лё́гкае лё́гкія
Р. лё́гкага лё́гкай
лё́гкае		 лё́гкага лё́гкіх
Д. лё́гкаму лё́гкай лё́гкаму лё́гкім
В. лё́гкі (неадуш.)
лё́гкага (адуш.)		 лё́гкую лё́гкае лё́гкія (неадуш.)
лё́гкіх (адуш.)
Т. лё́гкім лё́гкай
лё́гкаю		 лё́гкім лё́гкімі
М. лё́гкім лё́гкай лё́гкім лё́гкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

парка́ль, -ю, м.

Лёгкая баваўняная аднакаляровая або з набіўным малюнкам тканіна.

|| прым. паркалёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скіф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вузкая доўгая і лёгкая гоначная лодка для акадэмічнай грэблі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ды́мка, -і, ДМ -мцы, ж.

Лёгкая павалока з дыму, туману.

Бераг хаваўся ў дымцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штармо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мо́вак, ж. (разм.).

Лёгкая куртка з воданепрымальнай тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарата́йка, -і, ДМ -та́йцы, мн. -і, -та́ек, ж. (разм.).

Лёгкая павозка на двух колах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ажу́р¹, -у, м.

1. Скразное вязанне, пляценне.

Вязаць ажурам.

2. Лёгкая празрыстая тканіна.

Пакрывала з ажуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сярпя́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

Лёгкая баваўняная тканіна вельмі рэдкага пляцення.

|| прым. сярпя́нкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інду́стрыя, -і, ж.

Фабрычна-заводская прамысловасць з машыннай тэхнікай.

Лёгкая і.

Цяжкая і.

|| прым. індустрыя́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́мза, -ы, ж.

Лёгкая порыстая вулканічная парода, кавалкі якой ужыв. для паліроўкі, чысткі.

|| прым. пе́мзавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)