бязле́сны, -ая, -ае.

Які не мае лясоў, лясной расліннасці.

Б. край.

|| наз. бязле́ссе, -я, н. і бязле́сіца, -ы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

турухта́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Балотная птушка сямейства бакасавых з цёмным апярэннем, якая водзіцца ў тундры і ў лясной зоне Еўразіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесатэхні́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Звязаны з лясной гаспадаркай, з лясной прамысловасцю. Лесатэхнічныя мерапрыемствы. Лесатэхнічны інструмент.

2. Які мае адносіны да падрыхтоўкі спецыялістаў для лясной прамысловасці і лясной гаспадаркі. Лесатэхнічны інстытут.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цік³, -а і -у, м.

1. -а. Дзікарослае дрэва сямейства вербенавых з моцнай драўнінай, якое расце ў лясной паласе Індыі, Індакітая.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва, якая выкарыстоўваецца ў караблебудаванні.

|| прым. ці́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесапрамысло́вец, ‑лоўца, м.

Прадпрыемец-капіталіст у галіне лясной прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лясні́чы, ‑ага, м.

Загадчык лясніцтва, спецыяліст па лясной гаспадарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесапрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лясной прамысловасць. Лесапрамысловыя прадпрыемствы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесасыраві́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лясной сыравіны. Лесасыравінная база.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесаўпара́дкаванне, ‑я, н.

Сукупнасць мерапрыемстваў па арганізацыі і вядзенню лясной гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лясні́чы, лясні́чый, лыснэ́чы ’загадчык лясніцтва’, ’спецыяліст па лясной гаспадарцы’ (ТСБМ, Яруш.; смарг., Сл. ПЗБ; драг., КЭС), ст.-рус. лѣсничий, укр. лісни́чий, рус. лесни́чий, польск. leśniczy ’тс’. Утворана ад ляснік: lěsьnik‑jь > lěsьničii.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)