я́годник

1. я́гаднік, -ку м.;

2. (любитель ягод) разг. я́гаднік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяву́н (род. певуна́) м.

1. разг. (любитель петь) певу́н;

2. обл. пету́х

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́гаднік м.

1. род. я́гадніку я́годник;

2. род. я́гадніка (любитель собирать ягоды) я́годник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ахво́тнік (да чаго) м. охо́тник; люби́тель (чего);

ён вялі́кі а. да кніг — он большо́й охо́тник до книг;

а. да му́зыкі — люби́тель му́зыки;

знайшло́ся шмат ~каў пайсці́ ў тэа́тр — нашло́сь мно́го охо́тников пойти́ в теа́тр

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смята́ннік м., разг.

1. (посуда) смета́нник, смета́нница ж.;

2. (круглый пирожок с начинкой) смета́нник;

3. (любитель сметаны) смета́нник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бульбя́нік м.

1. (род. бульбя́ніку) карто́фельная ботва́ ж.;

2. разг. (род. бульбя́ніка) люби́тель карто́шки;

3. (род. бульбя́ніка) карто́фельная ола́дья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

борзя́тник

1. охот. ло́ўчы, -чага м.; псяр, род. псяра́ м.; сабака́р, -ра́ м.;

2. уст. (любитель охоты с борзыми) паляўні́чы-сабака́р, род. паляўні́чага-сабакара́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

охо́тник​II

1. (любитель) ахво́тнік, -ка м., ама́тар, -ра м.;

2. (доброволец) воен. ахво́тнік, -ка м.;

вы́звать охо́тников в разве́дку вы́клікаць ахво́тнікаў у разве́дку;

3. мн. охо́тники (желающие) ахво́тнікі, -каў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жыво́т, -вата́ м. живо́т;

◊ падарва́ць ж. (жываты́) са сме́ху — надорва́ть живо́т (животы́) со сме́ху;

ж. падцягну́ла — безл. живо́т подвело́;

кача́цца (з) жывато́м — ката́ться от бо́ли в животе́;

хвата́цца за ж. — хвата́ться за животы́ (живо́тики);

плячы́сты на ж. — люби́тель пое́сть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́вшество ср. навіна́, -ны́ ж.; (новизна) навізна́, -ны́ ж.; (нововведение) новаўвядзе́нне, -ння ср.; (новый порядок) но́вы пара́дак; (новый обычай) но́вы звы́чай; (новое дело) но́вая спра́ва;

введе́ние техни́ческих но́вшеств увядзе́нне тэхні́чных наві́н;

люби́тель вся́ких но́вшеств ама́тар усяля́кай навізны́ (усяля́кіх новаўвядзе́нняў, усяля́кай но́вай спра́вы).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)