заму́чваць I несов.
1. (доводить до смерти) заму́чивать;
2. (лишать сил) заму́чивать, изму́чивать, изводи́ть;
3. перен. (надоедать, лишать покоя) заму́чивать;
4. разг. (утомлять) ума́ивать;
1-4 см. заму́чыць
заму́чваць II несов. (делать мутным) мути́ть, взму́чивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абмяжо́ўваць несов.
1. (устанавливать определённые пределы) ограни́чивать; (лишать необходимой свободы действий — ещё) стесня́ть;
2. (устанавливать границы межеванием) обмежёвывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зняво́льваць несов. лиша́ть свобо́ды, заключа́ть (в тюрьму, под стражу и т.п.), заточа́ть (в тюрьму и т.п.), подверга́ть заключе́нию
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
знясі́льваць несов.
1. (лишать сил, делать бессильным) обесси́ливать, изнуря́ть; истоща́ть;
2. истоща́ть, выпа́хивать (почву);
1, 2 см. знясі́ліць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аглу́шваць несов.
1. (лишать ясности слуха) оглуша́ть;
2. (сильно ударять) оглуша́ть; ошара́шивать;
3. (рыбу) оглуша́ть;
1-3 см. аглушы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умерщвля́ть несов.
1. (лишать жизни) умярцвя́ць; (убивать) забіва́ць;
2. (нерв и т. п.) змярцвя́ць;
3. перен. змярцвя́ць; утаймо́ўваць; см. умертви́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абалва́ньваць несов., прост.
1. оболва́нивать, обтя́пывать;
2. (стричь слишком коротко или наголо) оболва́нивать;
3. (лишать способности мыслить, соображать) оболва́нивать, одура́чивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
оболва́нивать несов.
1. (грубо, начерно обтёсывать) обл., спец. абчэ́сваць збо́льшага, агламэ́здваць;
2. (коротко остригать) прост. стры́гчы, абіры́чваць;
3. (лишать способности мыслить) прост. абалва́ньваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ве́шацца несов.
1. повиса́ть; ве́шаться;
2. (лишать себя жизни) ве́шаться, уда́вливаться;
3. страд. ве́шаться; уда́вливаться; см. ве́шаць;
◊ в. на шы́ю — ве́шаться на ше́ю
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
*Ліша́ць, пін. ліша́ть ’пакладаць’ (Шатал.) — фанетычны запіс зроблены не зусім правільна; драг. лэ́чатэ ’тс’ (Лучыц-Федарэц, КЭС), у якім націск на лэ́‑ пад уплывам прыметніка устар. лэ́шні, лэ́чны (цяпер лі́шні), параўн. польск. leszny ’лішні’ ў прымаўцы moszna rzecz leszna, lecz zdobi wałachy (Варш. сл.). Да прасл. lišiti ’пазбаўляць’, параўн. рус. лиша́ть, бел. ліша́цца ’пазбаўляцца’ (Ян.). Магчыма, гэта ‑э‑ ў аснове з’яўляецца архаічнымі адносінамі асноў liš‑/leh‑ (з чаргаваннем е : о), як славен. lẹ́hniti ’прыпыняць, праходзіць, пераставаць’ (гл. Куркіна, Этымалогія–72, 78–79). Прасл. lišati (sę) — ітэратыў-дуратыў на ‑(j)ati, які ўзыходзіць да lišiti < lixъ > ліхі́ (гл.) (Трубачоў, Эт. сл., 15, 154–155).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)