перакрыві́цца сов.

1. перекриви́ться, перекоси́ться;

2. (измениться — о лице) искази́ться, перекоси́ться, перекриви́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хмуры́нка ж., уменьш.-ласк.

1. ту́чка, о́блачко ср.;

2. перен. (на лице) о́блачко ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вла́жный вільго́тны; (сырой) сыры́, во́лкі, во́гкі, во́хкі; лице и т. п.) мо́кры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переко́шенныйI

1. перако́шаны, ско́шаны;

2. лице) перакры́ўлены, скры́ўлены; см. перекоси́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крови́нка разг., фольк. крыві́нка, -кі ж.;

ни крови́нки в лице́ ні крыві́нкі ў тва́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ліцава́ць1 ’перашываць, робячы спод верхам’ (Нас., Шат.), ліцуваньне ’ніцаванне’ (Юрч. Вытв.), ліцёваны ’ніцаваны’ (беласт., Сл. ПЗБ). Укр. лицювати, рус. лицевать, польск. licować, чэш. licovati, славац. licovat ’тс’. Паўн.-слав. licevati < lice ’твар’ > лицо (Слаўскі, 4, 239–240).

*Ліцава́ць2, ліцёва́ті ’адпавядаць пэўным нормам, правілам’ (беласт., Сл. ПЗБ) запазычана з польск. licować ’адпавядаць, гарманіраваць з чым’. Да паўн.-слав. licevati. Параўн. балг. невестино лице ’знак цнатлівасці на шлюбнай кашулі маладой’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

щерби́на

1. (зазубрина) шчарбі́на, -ны ж.;

2. (рябинка на лице) разг. рабаці́нка, -кі ж., во́спінка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перека́шиватьI несов.

1. (делать кривым) перако́шваць, касі́ць;

2. лице, чаще безл.) перакрыўля́ць, крыві́ць; см. перекоси́тьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакрыўля́цца несов.

1. перекривля́ться, перека́шиваться;

2. (изменяться — о лице) искажа́ться, перека́шиваться;

3. страд. перекривля́ться, искривля́ться; перека́шиваться; искажа́ться; передра́зниваться; см. перакрыўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

меня́ться

1. (обмениваться) мяня́цца;

2. (изменяться) мяня́цца, зме́ньвацца;

3. страд. мяня́цца;

меня́ться в лице́ мяня́цца з тва́ру (у тва́ры).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)