прымо́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Лекавая вадкасць, якой змочваюць вату, марлю для прыкладвання да хворага месца.

П. да вачэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

су́шаніца, ‑ы, ж.

Лекавая расліна сямейства складанакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́кавы ле́кавая ле́кавае ле́кавыя
Р. ле́кавага ле́кавай
ле́кавае		 ле́кавага ле́кавых
Д. ле́каваму ле́кавай ле́каваму ле́кавым
В. ле́кавы (неадуш.)
ле́кавага (адуш.)		 ле́кавую ле́кавае ле́кавыя (неадуш.)
ле́кавых (адуш.)
Т. ле́кавым ле́кавай
ле́каваю		 ле́кавым ле́кавымі
М. ле́кавым ле́кавай ле́кавым ле́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ага́ткі, -так, адз. ага́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Лекавая і дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з белымі або ружовымі кветкамі.

|| прым. ага́ткавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адо́ніс, ‑у, м.

Лекавая расліна сямейства казяльцовых; гарыцвет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семачо́к, ‑чку, м.

Шматгадовая травяністая лекавая расліна сямейства першакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінегало́вік, ‑у, м.

Шматгадовая травяністая лекавая расліна сямейства парасонавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаўраві́шня, -і, мн. -і, -шань і -шняў, ж.

Паўднёвая вечназялёная лекавая расліна сямейства ружакветных з пахучым лісцем і пладамі, якія нагадваюць вішні.

|| прым. лаўравішнёвы, -ая, -ае.

Лаўравішнёвыя кроплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рудзяне́ц, ‑нца, м.

Травяністая лекавая расліна сямейства складанакветных з бледнажоўтымі кветкамі; бародаўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цвінтарэ́й, ‑ю, м.

Травяністая лекавая расліна сямейства гарычкавых з ярка-ружовымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)