вы́лаз прост. лаз, род. ла́за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаз​I техн. лаз, род. ла́за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ні́цы плаку́чий;

○ ні́цая вярба́ — плаку́чая и́ва;

ні́цая лаза́ — та́льник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лаз​II (представитель народности) лаз, род. ла́за м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аме́жнік, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства парасонавых. [Леў Раманавіч:] — [Зязюльчынаму лёну і асацэ] спадарожнічае ніцая лаза і чарот, амежнік і мудронка, багун і чылібуха. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вінагра́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вінаграду. Вінаградная лаза. Вінаградная алея. // Прыгатаваны, атрыманы з вінаграду. Вінаграднае віно. Вінаградны сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адубяне́ць сов., разг. отверде́ть, затверде́ть; задубене́ть;

лаза́ ~не́ла, не гне́цца — лоза́ отверде́ла (затверде́ла), не гнётся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лу́зка (памянш.) ’лаза’ (нараўл., Мат. Гом.). З ло̂жа, у якім ‑о̂‑ перайшло ў ‑у‑. Да лаза́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

багні́сты, ‑ая, ‑ае.

З багнішчамі; балоцісты. Куды ні глянь — непраходныя багністыя балоты — вада і лаза. Сачанка. // Уласцівы багне. Тарфянішчаў багністы чад Змяёй у грудзі лез. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вётла ’лаза’ (маз., Мат. Гом.). Да ве́тла (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)