трансцэндэнта́льна-лагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
трансцэндэнта́льна-лагі́чны |
трансцэндэнта́льна-лагі́чная |
трансцэндэнта́льна-лагі́чнае |
трансцэндэнта́льна-лагі́чныя |
| Р. |
трансцэндэнта́льна-лагі́чнага |
трансцэндэнта́льна-лагі́чнай
трансцэндэнта́льна-лагі́чнае |
трансцэндэнта́льна-лагі́чнага |
трансцэндэнта́льна-лагі́чных |
| Д. |
трансцэндэнта́льна-лагі́чнаму |
трансцэндэнта́льна-лагі́чнай |
трансцэндэнта́льна-лагі́чнаму |
трансцэндэнта́льна-лагі́чным |
| В. |
трансцэндэнта́льна-лагі́чны (неадуш.)
трансцэндэнта́льна-лагі́чнага (адуш.) |
трансцэндэнта́льна-лагі́чную |
трансцэндэнта́льна-лагі́чнае |
трансцэндэнта́льна-лагі́чныя (неадуш.)
трансцэндэнта́льна-лагі́чных (адуш.) |
| Т. |
трансцэндэнта́льна-лагі́чным |
трансцэндэнта́льна-лагі́чнай
трансцэндэнта́льна-лагі́чнаю |
трансцэндэнта́льна-лагі́чным |
трансцэндэнта́льна-лагі́чнымі |
| М. |
трансцэндэнта́льна-лагі́чным |
трансцэндэнта́льна-лагі́чнай |
трансцэндэнта́льна-лагі́чным |
трансцэндэнта́льна-лагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
універса́льна-лагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
універса́льна-лагі́чны |
універса́льна-лагі́чная |
універса́льна-лагі́чнае |
універса́льна-лагі́чныя |
| Р. |
універса́льна-лагі́чнага |
універса́льна-лагі́чнай
універса́льна-лагі́чнае |
універса́льна-лагі́чнага |
універса́льна-лагі́чных |
| Д. |
універса́льна-лагі́чнаму |
універса́льна-лагі́чнай |
універса́льна-лагі́чнаму |
універса́льна-лагі́чным |
| В. |
універса́льна-лагі́чны (неадуш.)
універса́льна-лагі́чнага (адуш.) |
універса́льна-лагі́чную |
універса́льна-лагі́чнае |
універса́льна-лагі́чныя (неадуш.)
універса́льна-лагі́чных (адуш.) |
| Т. |
універса́льна-лагі́чным |
універса́льна-лагі́чнай
універса́льна-лагі́чнаю |
універса́льна-лагі́чным |
універса́льна-лагі́чнымі |
| М. |
універса́льна-лагі́чным |
універса́льна-лагі́чнай |
універса́льна-лагі́чным |
універса́льна-лагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фарма́льна-лагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
фарма́льна-лагі́чны |
фарма́льна-лагі́чная |
фарма́льна-лагі́чнае |
фарма́льна-лагі́чныя |
| Р. |
фарма́льна-лагі́чнага |
фарма́льна-лагі́чнай
фарма́льна-лагі́чнае |
фарма́льна-лагі́чнага |
фарма́льна-лагі́чных |
| Д. |
фарма́льна-лагі́чнаму |
фарма́льна-лагі́чнай |
фарма́льна-лагі́чнаму |
фарма́льна-лагі́чным |
| В. |
фарма́льна-лагі́чны (неадуш.)
фарма́льна-лагі́чнага (адуш.) |
фарма́льна-лагі́чную |
фарма́льна-лагі́чнае |
фарма́льна-лагі́чныя (неадуш.)
фарма́льна-лагі́чных (адуш.) |
| Т. |
фарма́льна-лагі́чным |
фарма́льна-лагі́чнай
фарма́льна-лагі́чнаю |
фарма́льна-лагі́чным |
фарма́льна-лагі́чнымі |
| М. |
фарма́льна-лагі́чным |
фарма́льна-лагі́чнай |
фарма́льна-лагі́чным |
фарма́льна-лагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
функцыяна́льна-лагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
функцыяна́льна-лагі́чны |
функцыяна́льна-лагі́чная |
функцыяна́льна-лагі́чнае |
функцыяна́льна-лагі́чныя |
| Р. |
функцыяна́льна-лагі́чнага |
функцыяна́льна-лагі́чнай
функцыяна́льна-лагі́чнае |
функцыяна́льна-лагі́чнага |
функцыяна́льна-лагі́чных |
| Д. |
функцыяна́льна-лагі́чнаму |
функцыяна́льна-лагі́чнай |
функцыяна́льна-лагі́чнаму |
функцыяна́льна-лагі́чным |
| В. |
функцыяна́льна-лагі́чны (неадуш.)
функцыяна́льна-лагі́чнага (адуш.) |
функцыяна́льна-лагі́чную |
функцыяна́льна-лагі́чнае |
функцыяна́льна-лагі́чныя (неадуш.)
функцыяна́льна-лагі́чных (адуш.) |
| Т. |
функцыяна́льна-лагі́чным |
функцыяна́льна-лагі́чнай
функцыяна́льна-лагі́чнаю |
функцыяна́льна-лагі́чным |
функцыяна́льна-лагі́чнымі |
| М. |
функцыяна́льна-лагі́чным |
функцыяна́льна-лагі́чнай |
функцыяна́льна-лагі́чным |
функцыяна́льна-лагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сілагі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.
Лагічнае розумазаключэнне, у якім з двух дадзеных суджэнняў атрымліваецца трэцяе (вывад).
|| прым. сілагі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэфіні́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (спец.).
Дакладнае лагічнае азначэнне таго ці іншага паняцця, якое ўключае найбольш істотныя яго прыкметы.
Слоўнікавая д.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дэфіні́цыя, ‑і, ж.
Кніжн. Дакладнае лагічнае азначэнне паняцця, якое ўключае найбольш істотныя яго адзнакі.
[Лац. definitio.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
словаўжыва́нне, ‑я, н.
Кніжн. Ужыванне ў мове слова ў тым ці іншым значэнні. Тэрміна лагічнае словаўжыванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сэнс, -у, м.
1. Унутраная сутнасць, лагічнае значэнне чаго-н., якое спасцігаецца розумам.
С. слова (яго значэнне). С. рамана.
2. Мэта, разумная аснова чаго-н.
С. жыцця.
С. работы.
|| прым. сэ́нсавы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інтуітыві́зм, ‑у, м.
Рэакцыйны суб’ектыўна-ідэалістычны напрамак у буржуазнай філасофіі эпохі імперыялізму, які імкнецца прынізіць навуковае, лагічнае пазнанне, супроцьстаўляючы яму інтуіцыю (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)