куст​II (объединение) эк. куст, род. куста́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куст I (род. куста́) м. куст;

к. агрэ́сту — куст крыжо́вника;

○ какаі́навы к. — кокаи́новый куст;

◊ хава́цца ў ~ты́ — пря́таться в кусты́;

глядзе́ць у кусты́ — смотре́ть в кусты́;

пу́жаная варо́на і куста́ баі́цца — посл. пу́ганная воро́на и куста́ бои́тся

куст II (род. куста́) м. (объединение) куст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спы́рхнуць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -не; зак.

Хутка ўзляцець, зляцець адкуль-н. (пра птушку, матылька і пад.).

Верабей спырхнуў з куста.

|| незак. спы́рхваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абхваста́ць сов., разг. (ударяя чем-л. гибким, заставить отвалиться) оби́ть; обколоти́ть;

а. пу́гай лі́сце з куста́ — оби́ть кнуто́м ли́стья с куста́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

струме́ніць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніць; незак., што і без дап.

Цячы струменем, струменямі; пашыраць, вылучаць (пах, святло і пад.).

Ручаёк струменіць з-пад арэхавага куста. 3 лесу струменіць пах смалы (перан.: вылучае пах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пужа́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога часта і многа пужалі. Пужаная варона і куста баіцца. Прымаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обобра́ть сов., разг.

1. (собрать) абабра́ць, мног. паабіра́ць;

обобра́ть я́годы с куста́ абабра́ць (паабіра́ць) я́гады з куста́;

2. (ограбить) абабра́ць, мног. паабіра́ць, абадра́ць, мног. паабдзіра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кустападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае форму куста, падобны на куст (у 1, 2 знач.). Кустападобная вярба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схваста́ць, схвашчу́, схво́шчаш, схво́шча; схвашчы́; -ста́ны; зак.

1. што. Хвошчучы чым-н., сасцёбаць (разм.).

С. лісце з куста.

2. каго (што). Збіць, хвошчучы чым-н.

С. карову пугай.

3. што. Хвошчучы, сапсаваць.

С. пугу.

|| незак. схво́стваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фрукт, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Ядомы плод якога-н. дрэва або куста (звычайна садовага).

2. перан. Чалавек, ад якога можна чакаць усякіх непрыемнасцей; тып, суб’ект (разм., пагард.).

|| прым. фрукто́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Ф. сад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)