фіна́нсава-крэды́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фіна́нсава-крэды́тны фіна́нсава-крэды́тная фіна́нсава-крэды́тнае фіна́нсава-крэды́тныя
Р. фіна́нсава-крэды́тнага фіна́нсава-крэды́тнай
фіна́нсава-крэды́тнае		 фіна́нсава-крэды́тнага фіна́нсава-крэды́тных
Д. фіна́нсава-крэды́тнаму фіна́нсава-крэды́тнай фіна́нсава-крэды́тнаму фіна́нсава-крэды́тным
В. фіна́нсава-крэды́тны (неадуш.)
фіна́нсава-крэды́тнага (адуш.)		 фіна́нсава-крэды́тную фіна́нсава-крэды́тнае фіна́нсава-крэды́тныя (неадуш.)
фіна́нсава-крэды́тных (адуш.)
Т. фіна́нсава-крэды́тным фіна́нсава-крэды́тнай
фіна́нсава-крэды́тнаю		 фіна́нсава-крэды́тным фіна́нсава-крэды́тнымі
М. фіна́нсава-крэды́тным фіна́нсава-крэды́тнай фіна́нсава-крэды́тным фіна́нсава-крэды́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

грашо́ва-крэды́тны де́нежно-креди́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фіна́нсава-крэды́тны фина́нсово-креди́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

креди́тный крэды́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

де́нежно-креди́тный грашо́ва-крэды́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фина́нсово-креди́тный фіна́нсава-крэды́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крэды́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Уст. Крэдытны білет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырво́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

1. Назва замежных залатых манет (дукатаў, цэхінаў) у дапятроўскай Расіі.

2. Найменне рускіх залатых манет 3-рублёвай і 5-рублёвай вартасці ў 18—19 стст.

3. 3 1922 г. да 1947 г.: грашовы крэдытны білет у 10 рублёў.

|| прым. чырво́нцавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

знак, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Метка, прадмет, якім абазначаецца, выражаецца што-н.

Знакі адрознення (умоўныя абазначэнні на форменным адзенні, якія паказваюць род войск, званне і пад.). Знакі ўзнагароды (пра ордэны, медалі). Грашовы з. (крэдытны білет). З. паштовай аплаты (марка).

2. Знешняе сведчанне, прымета чаго-н.

Знакі ўвагі.

Нядобры з.

Маўчанне — з. згоды.

3. Жэст, рух, якім сігналізуюць, паведамляюць што-н.

Падаць з. галавой.

◊

Пад знакам чаго (высок.) — кіруючыся якой-н. ідэяй, якім-н. імкненнем.

Пад знакам барацьбы за міжнародную бяспеку.

У знак чаго — як сведчанне, доказ чаго-н., выяўляючы, паказваючы што-н.

У знак памяці.

У знак пратэсту.

|| прым. зна́кавы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; спец.).

Знакавая сістэма (сістэма знакаў як сродак камунікацыі ў 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чырво́нец, ‑нца, м.

1. Руская назва замежных залатых манет у дапятроўскай Русі.

2. Руская залатая манета вартасцю ў тры рублі, якая была пашырана ў Расіі ў 18–19 стст. // Уст. Руская залатая манета вартасцю ў пяць і дзесяць рублёў, якая была ва ўжытку ў дарэвалюцыйнай Расіі.

3. Грашовы крэдытны білет вартасцю ў дзесяць рублёў, які быў ва ўжытку ў СССР з 1922 да 1947 г. // Дзесяць рублёў. Новыя — у руках шапацяць, як бярэш, — чатыры чырвонцы прыйшліся Адасю. Калюга.

4. звычайна мн. (чырво́нцы, ‑аў). Разм. Наогул манеты, золата, грошы. Песня мая не шукае чырвонцаў. Купала. А сёння стаіць вось у сонцы І вочы красою чаруе. Такую не ўзяць за чырвонцы, — Душу аддасі за такую. Буйло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)