визитный візі́тны;

визитная ка́рточка візі́тная ка́ртка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адкры́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Паштовая картка для адкрытага пісьма; паштоўка. // Фатаграфічная картка такога ж памеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ртачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Памянш.-ласк. да картка; тое, што і картка. Лексікаграфічная картачка. Фатаграфічная картачка. Уліковая картачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спасы́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца спасылкай. Спасылачная заўвага. Спасылачная картка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перфака́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, -ка́рт, ж. (спец.).

Перфарацыйная карта — картка стандартнай формы з прабітымі на ёй у пэўным парадку адтулінамі, якія нясуць закадзіраваную інфармацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

візі́т, -у, М -зі́це, мн. -ы, -аў, м.

Наведванне каго-н., пераважна афіцыйнае.

Зрабіць в.

Прыбыць з візітам.

В. урача.

|| прым. візі́тны, -ая, -ае.

Візітная картка.

В. касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

візі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Спецыяльна аддрукаваная картка з прозвішчам і пасадай каго-н. (разм.).

2. Аднабортны кароткі сурдут з закругленымі поламі.

3. Мужчынская ручная сумачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фотака́ртка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Картка з фатаграфічным здымкам каго‑, чаго‑н.; фатаграфічная картка. На сценах, у рамках, віселі фотакарткі. Гамолка. На фотакартцы быў мост — вялікі, прыгожы, з фігурамі на шырокіх каменных парэнчах. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

візі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да візіту. Візітная картка. // Прызначаны для візіту. Візітны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катало́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каталога. Каталожная картка. // Прызначаны для каталога. Каталожны пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)