конопля́ ж., мн. нет кано́плі, род. канапе́ль ед. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

церабі́льшчык, ‑а, м.

Той, хто цярэбіць лён, каноплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канапляво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Той, хто вырошчвае каноплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канапля́нішча, ‑а, н.

Участак поля, з якога сабралі каноплі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панамо́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што і чаго. Намачыць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. каноплі.

2. што і чаго. Мочачы, прыгатаваць многа чаго-н.

П. яблыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мачы́льня, ‑і, ж.

Месца, дзе мочаць лён, каноплі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мачы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто мочыць лён, каноплі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́льня, ‑і, ж.

Памяшканне, дзе мнуць (лён, каноплі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сце́лішча, ‑а, н.

Месца, дзе рассцілаюць лён, каноплі або палатно для адбельвання. Падняўшы трасту са сцелішча, пачалі яе церці, трапаць, узважваць ільновалакно. Бялевіч. Да вайны ў .. [гумне] складвалі знятыя са сцелішча каноплі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, які мне, апрацоўвае лён, каноплі. Мяльшчык ільну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)