циа́нистый хим. цыя́ністы;

циа́нистый ка́лий цыя́ністы ка́лій;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цыя́ністы хим. циа́нистый;

ц. ка́лій — циа́нистый ка́лий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бром, -у, м.

Хімічны элемент, цяжкая цёмна-бурая вадкасць з рэзкім непрыемным пахам, якая выкарыстоўваецца ў тэхніцы, медыцыне, фатаграфіі і пад.

|| прым. бро́мавы, -ая, -ае і бро́місты, -ая, -ае.

Бромісты калій.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ёдзісты, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе ёд. Ёдзісты калій. Ёдзістая соль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хро́мпік, ‑у, м.

Двухромавакіслы калій, які выкарыстоўваецца як акісляльнік у скураной і тэкстыльнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыя́ністы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў злучэнні з цыянам. Цыяністы калій. Цыяністая медзь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сільві́н, ‑у, м.

Празрысты мінерал, падобны да каменнай солі, горка-салёны на смак; хлорысты калій.

[Фр. sylvine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рубі́дый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі метал срабрыста-белага колеру, падобны па сваіх уласцівасцях на калій і натрый.

[Ад лац. rubidus — чырванаваты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да калію. Калійная прамысловасць. Калійны камбінат. // Які змяшчае ў сабе калій. Калійныя солі. Калійныя ўгнаенні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хамелео́н, ‑а, м.

1. Жывёліна атрада лускаватых, якая мае здольнасць мяняць афарбоўку покрыва ў залежнасці ад змен акаляючага прыроднага асяроддзя.

2. Разм. Пра чалавека, які часта мяняе свае погляды і думкі ў залежнасці ад абставін. — Вы [Карніцкі] расказваеце не пра людзей, а пра нейкіх хамелеонаў, — ціха адказала Лазарэўская. Паслядовіч.

3. Спец. Марганцава-кіслы калій, які рэзка мяняе сваю афарбоўку ў розных растворах.

4. Паўднёвае сузор’е, што складаецца з дзесяці зорак.

[Лац. chameleōn.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)