Verbum

анлайнавы слоўнік

прамяні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́ніцца; незак.

Тое, што і прамянець.

Зорка праменіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начні́ца

‘зорка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пуцяво́дны, -ая, -ае.

У выразах:

1) пуцяводная зорка —

а) зорка, якая ўказвае напрамак дарогі;

б) перан. пра таго, хто вызначае чый-н. жыццёвы шлях, развіццё дзейнасці (кніжн.).

Ён быў не толькі братам, а і пуцяводнай зоркай усё жыццё;

2) пуцяводная ніць (кніжн.) — тое, што дапамагае знайсці правільны шлях, рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пату́хлы, -ая, -ае.

1. Які перастаў гарэць, свяціць.

Патухлая зорка.

2. перан. Цьмяны, без жыцця (пра вочы, погляд).

Патухлыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́нішні у́тренний; у́трешний;

~няя зо́рка — у́тренняя звезда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узыхо́дзячы прил. восходя́щий;

◊ ~чая зо́рка — восходя́щая звезда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

у́тренний ра́нішні;

у́тренняя звезда́ зара́нка, зарані́ца, ра́нішняя зо́рка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пуцяво́дны путево́дный;

~ная зо́рка — путево́дная звезда́;

~ная ніць — путево́дная нить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пяціканцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць канцоў, вуглоў. Пяціканцовая зорка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зо́рко нареч.

1. зо́рка;

2. прані́кліва; пі́льна; см. зо́ркий;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)