ві́сельнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, павешаны на вісельні.

Гу́мар вісельніка — вельмі змрочны гумар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ця́жкасць, -і, ж.

1. гл. цяжкі.

2. звычайна мн. -і, -ей. Цяжкія прадметы.

Перавозка цяжкасцей.

3. Непрыемнае адчуванне; змрочны настрой, стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адчу́жаны, -ая, -ае.

1. Адасоблены, абыякавы да іншых.

Хлопец нейкі змрочны, а.

2. Які выражае адчужэнне.

А. позірк.

|| наз. адчу́жанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нахму́раны, -ая, -ае.

1. Хмурны, пануры.

Н. твар.

2. перан. Пахмурны, змрочны, цёмны (аб прадметах і з’явах прыроды).

Нахмуранае неба.

|| наз. нахму́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змрачне́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. змрочны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгнята́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прыгнятае, выклікае цяжкі, змрочны настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змрачнава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху змрочны. Змрачнаваты пакой. Змрачнаваты настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгне́чаны, -ая, -ае.

1. Які церпіць прыгнёт, уціск, эксплуатуецца.

П. народ.

2. Які адчувае на сабе прыгнечанне (у 2 знач.); цяжкі, змрочны.

П. настрой.

|| наз. прыгне́чанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пахму́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Непагодлівы, змрочны, хмарны. Пахмурнае надвор’е. □ Халаднаваты, пахмурны ранак. Неба шэрае, паветра вільготнае. В. Вольскі. Ноч была цёмная, пахмурная. Асіпенка.

2. перан. Змрочны, невясёлы. Усюды заўважалі мы пахмурны настрой у людзей. Лынькоў. Дзён праз колькі новенькая [настаўніца] стала пахмурная. Янкоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змро́чнасць ж.

1. су́мрачность;

2. перен. мра́чносгь, су́мрачность;

1, 2 см. змро́чны1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)