структу́рны структу́рный;

с. ана́ліз — структу́рный ана́лиз;

~ныя зме́ны — структу́рные измене́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трохзме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, выконваецца ў тры змены; працягласцю ў тры змены. Трохзменная работа зборачнага цэха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відазмяні́ць, -змяню́, -зме́ніш, -зме́ніць; -зме́нены; зак., што.

Унесці якія-н. змены, часткова змяніць.

В. план.

|| незак. відазмяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. відазмяне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязна́чны, -ая, -ае.

1. Невялікі па колькасці, велічыні, сіле.

Нязначная сума грошай.

2. Які не мае істотнага значэння, малаважны.

Нязначныя змены.

|| наз. нязна́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

двухзме́нны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, выконваецца ў дзве змены; працягласцю ў дзве змены. Двухзменная работа. Двухзменны рабочы дзень. Двухзменныя заняткі ў школе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аргуме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Лагічны довад, доказ.

Важкі а.

2. У матэматыцы: незалежная пераменная велічыня, ад змены якой залежыць змена другой велічыні (функцыі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

квалітаты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Якасны. Квалітатыўныя змены.

[Лац. qualitativus ад qualitas — якасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фенало́гія, -і, ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае сезонныя з’явы ў жывой прыродзе, змены ў раслінным і жывёльным свеце, абумоўленыя зменай пор года і ўмовамі надвор’я.

|| прым. феналагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нязна́чны (очень малый) незначи́тельный;

~ная су́ма — незначи́тельная су́мма;

~ныя зме́ны — незначи́тельные измене́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

баро́граф, ‑а, м.

Прыбор, які сам запісвае змены атмасфернага ціску.

[Ад грэч. báros — цяжар і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)