Verbum

змо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад змачыць.

змо́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змочваць — змачыць.

насу́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Змачыць слінай; наслініць.

зрасі́ць, зрашу, зросіш, зросіць; зак., што.

Разм. Змачыць расой, абрасіць. // Абпырскаць якой‑н. вадкасцю. Зрасіць кветкі вадой.

абмусо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Разм.

1. Змачыць слінай; абслініць.

2. Запэцкаць чым‑н. ліпкім, тлустым. Абмусоліць фартух.

змачы́цца, змачуся, змочышся, змочыцца; зак.

Разм.

1. Змачыць сябе чым‑н.; абмачыцца. Змачыцца вадой.

2. Зрабіцца мокрым; намокнуць. Папера змачылася.

паслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Змачыць слінай. Паслініць карандаш. □ Пальцы паслініўшы, бабка скубе зноў кудзелю. Скача па току настырнае верацяно. Лойка.

зарасі́ць, ‑рашу, ‑росіш, ‑росіць; зак., каго-што.

Змачыць расой. Сукенка, якую.. [Данута] учора зарасіла па дарозе сюды, вісела перад уваходам у зямлянку. Бажко.

зама́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Запэцкаць маслам, чым‑н. тлустым; зашмальцаваць. Замасліць вопратку. // Насыціць масламі, тлушчамі, змачыць воднай масленай эмульсіяй у працэсе апрацоўкі. Замасліць пражу.

абрасі́ць, ‑рашу, ‑росіш, ‑росіць; зак., што.

1. Абмачыць расой. Каб не абрасіць у траве і бульбоўніку штаноў, ён запасаў калошы вышэй калень. Сачанка.

2. Пакрыць расой, змачыць кроплямі вадкасці. Што ж вяночак вы, туманы, абрасілі мой? Броўка. Першы дождж вясновы абрасіў зямлю. Машара.