нагаво́рны нагово́рный; приворо́тный;

~нае зе́лле — приворо́тное зе́лье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

любі́знік, ‑у, м.

Разм. Прываротнае зелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурма́нны, ‑ая, ‑ае.

Які адурманьвае, ап’яняе. Дурманнае зелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́ллейка, ‑а, н.

Ласк. да зелле (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазава́рвацца, ‑аецца; зак.

Заварыцца — пра ўсё, многае. Зелле пазаварвалася. Трэшчыны пазаварваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приворо́тный​II уст., обл. нагаво́рны, чараўні́чы;

приворо́тное зе́лье нагаво́рнае зе́лле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

святая́нскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: святаянскае зелле — тое, што і святаяннік, зверабой ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́лье ср., разг. зе́лле, -лля ср.; (травы) зёлкі, -лак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прываро́тны, ‑ая, ‑ае.

У забабонных уяўленнях — які можа прывабіць, выклікаць любоў да каго‑н. Прываротны корань. Прываротнае зелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

басэ́тля, ‑і, ж.

Разм. Беларускі народны смычковы музычны інструмент нізкага рэгістру, кантрабас. Зварыла вясна прываротнае зелле. Без бубна было, без басэтлі вяселле. Зарыцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)