прыгаво́рны уст. колдовско́й;

~нае зе́лле — колдовско́е зе́лье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

любі́знік, ‑у, м.

Разм. Прываротнае зелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дурма́нны, ‑ая, ‑ае.

Які адурманьвае, ап’яняе. Дурманнае зелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́ллейка, ‑а, н.

Ласк. да зелле (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазава́рвацца, ‑аецца; зак.

Заварыцца — пра ўсё, многае. Зелле пазаварвалася. Трэшчыны пазаварваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приворо́тный​II уст., обл. нагаво́рны, чараўні́чы;

приворо́тное зе́лье нагаво́рнае зе́лле.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

святая́нскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: святаянскае зелле — тое, што і святаяннік, зверабой ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зе́лье ср., разг. зе́лле, -лля ср.; (травы) зёлкі, -лак ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прываро́тны, ‑ая, ‑ае.

У забабонных уяўленнях — які можа прывабіць, выклікаць любоў да каго‑н. Прываротны корань. Прываротнае зелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаво́рны, ‑ая, ‑ае.

Які набыў пасля нагавору (у 2 знач.) чарадзейныя ўласцівасці. Нагаворная вада. // Які можа ўнушыць любоў да каго‑н. Нагаворнае зелле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)