спля́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Разм.

1. Запэцкаць, запляміць. Спляміць абрус.

2. перан. Зганьбаваць, зняславіць. Але нідзе, Нідзе, мой дружа верны, Не спляміў я Наш, гонар баявы. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бесче́стье ср. га́ньба, -бы ж.; (оскорбление) знява́га, -гі ж.;

нанести́ бесче́стье знява́жыць го́нар, знясла́віць, зганьбава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)