аспрэ́чваць несов.

1. оспа́ривать; см. аспрэ́чыць;

2. (добиваться чего-л.) оспа́ривать;

а. зва́нне чэмпіёна — оспа́ривать зва́ние чемпио́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шэры́ф I м. (должностное лицо в графствах Великобритании, Ирландии, США) шери́ф

шэры́ф II м. (почётное звание мусульманина) шери́ф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

старшина́

1. в разн. знач. старшыня́, -ні́ м.;

2. (воинское звание) старшына́, -ны́ м.;

старшина́ ро́ты старшына́ ро́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

присво́енный

1. прысво́ены, прыўла́шчаны;

присво́енная вещь прысво́еная (прыўла́шчаная) рэч;

2. прысво́ены, нада́дзены;

присво́енное зва́ние прысво́енае (нада́дзенае) зва́нне; см. присво́ить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ганаро́вы в разн. знач. почётный;

г. госць — почётный гость;

~вае зва́нне — почётное зва́ние;

г. прэзі́дыум — почётный прези́диум;

~вая ва́рта — почётный карау́л;

~вая гра́мата — почётная гра́мота

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узво́дзіць несов.

1. в разн. знач. взводи́ть, возводи́ть;

2. (дом и т.п.) возводи́ть;

3. (в звание, чин) возводи́ть, производи́ть;

4. мат. возводи́ть;

1-4 см. узве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нада́ць сов.

1. в разн. знач. прида́ть;

н. зако́нную сі́лу — прида́ть зако́нную си́лу;

н. сур’ёзны вы́раз тва́ру — прида́ть серьёзное выраже́ние лицу́;

2. (звание) присво́ить; (о чине — ещё) произвести́ (в кого);

н. го́днасць заслу́жанага дзе́яча наву́кі — присво́ить зва́ние заслу́женного де́ятеля нау́ки;

н. чын капіта́на — произвести́ в капита́ны;

3. (воплотить) прида́ть; обле́чь (во что);

н. фо́рму — прида́ть фо́рму; обле́чь в фо́рму

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

учи́тель в разн. знач. наста́ўнік, -ка м.;

наро́дный учи́тель наро́дны наста́ўнік;

присво́ить почётное зва́ние «Наро́дный учи́тель Респу́блики Белару́сь» прысво́іць ганаро́вае зва́нне «Наро́дны наста́ўнік Рэспу́блікі Белару́сь»;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

присво́ить сов.

1. (завладеть чужим) прысво́іць, прыўла́шчыць;

присво́ить нахо́дку прысво́іць (прыўла́шчыць) знахо́дку;

2. (присудить, наделить чем-л.) прысво́іць, нада́ць; (дать) даць;

присво́ить зва́ние прысво́іць (нада́ць) зва́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

духо́ўны в разн. знач. духо́вный;

~ныя запатрабава́нні — духо́вные запро́сы;

~ная блі́зкасць — духо́вная бли́зость;

~ная асо́ба — духо́вное лицо́;

~нае зва́нне — духо́вное зва́ние;

~ныя ве́ршы — духо́вные стихи́;

д. айце́ц — духо́вный оте́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)