дуэ́ль, ‑і,
1. Паядынак з выкарыстаннем зброі паміж дзвюма асобамі на
2.
[Фр. duel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дуэ́ль, ‑і,
1. Паядынак з выкарыстаннем зброі паміж дзвюма асобамі на
2.
[Фр. duel.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
предупрежда́ться
1. папярэ́джвацца; паведамля́цца (
2. прадухіля́цца, адхіля́цца; папярэ́джвацца;
3. апярэ́джвацца, выпярэ́джвацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
предупреждённый
1. (заранее извещённый) папярэ́джаны; паве́дамлены (
2. (предотвращённый) прадухі́лены, адхі́лены; папярэ́джаны;
3. (опережённый) апярэ́джаны, вы́пераджаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
предупрежда́ть
1. (заранее извещать) папярэ́джваць; паведамля́ць (
2. (предотвращать) прадухіля́ць, адхіля́ць; папярэ́джваць;
3. (опережать) апярэ́джваць, выпярэ́джваць;
предупрежда́ть чьи́-л. жела́ния папярэ́джваць чые́-не́будзь жада́нні;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
предупреди́ть
1. (заранее известить) папярэ́дзіць; паве́даміць (
предупреди́ть об опа́сности папярэ́дзіць аб небяспе́цы, перасцерагчы́ ад небяспе́кі;
2. (предотвратить) прадухілі́ць; адхілі́ць; папярэ́дзіць;
предупреди́ть пожа́р прадухілі́ць (папярэ́дзіць) пажа́р;
предупреди́ть несча́стье прадухілі́ць (папярэ́дзіць) няшча́сце;
3. (опередить) апярэ́дзіць, вы́перадзіць;
предупреди́ть собы́тия апярэ́дзіць (вы́перадзіць) падзе́і;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)